Kaam dŭh raan sadis ngga sadis ruwang kayuh; Kaam dŭh mite dāng adi mŭrŭng dog badang di tunduh mija-sambah puan kah sadis adi ngga taran dosa. Pak, Kaam mbŭh nggen di aku kajit ngga dingah Kaam,
Di tingga ka jiroh rati pinganang Surat-kudus adi nang: ‘Atin mandis inŭh adi Aku raan, dŭh-i sadis dāng.’ Aku dŭh mandŭg di bagan daya adi nang adŭp-i kana, pak di bagan ngara adi dog tirawan.”
Ka daya dŭh siŭn dŭh rindu Tapa ngga siabo atin-i ka ngga siabo pikir-i ka ngga siabo tungang-i; ka ayŭh dŭh siŭn dŭh rindu dingan-i nimun ayŭh rindu adŭp-i. Rabis dŭ nŭŭh an sita Pinyipesan ati duwŭh so nŭŭh jugan di mija-sambah dāng ngga sadis sadis ka Tapa.”