TUHAN tirawan sopŭrŭg daya Israel, ngukum ngara ka nyerah ngara ka tangan pinganyu ngara adi gaok, ndŭg ka ngara mbŭh mating di tana adi Ayŭh muko nggen di ngara.
Pak komŭnŭ ngara re taru, ka bŭn inŭh ngara taru mun anŭ, amai Tapa re bada mingare turang bara pinganyu daya-I. Tapa mbŭh tirawan ngara, ka simŭnŭ inŭh Israel re batur batur ngarah ngara.
TUHAN, Kaam mbŭh batur batur tirawan Judah kah? Kaam tiru di daya Zion kah? Mani Kaam bandar bandar kijera kieh ndŭg ka kieh dŭh dapŭd dog pibua? Kieh jiroh damai, pak mating dapŭd ami; kieh harap adŭp ami dog pibua, pak adi agi kaŭs-i pinyitaru.
TUHAN nang di aku, “Jeremiah, kan ndi naan so daya Ku bait nabi bait imam siken kuu, ‘Ani pinganang TUHAN?’ kuu an kidaan di ayŭh, ‘Kuu inŭh pinyirabis bat di TUHAN, ka Ayŭh re taran kuu.’
TUHAN bada aku di ka tiban-bās Ramin TUHAN adi so daya Judah mŭrŭt an di bisambah. Ayŭh bada aku mijog diginŭ ka kidaan di daya bagŭ kayuh adi TUHAN Bisa-pŭrŭg, adi Tapa Israel, an nang di ngara: Ngubah aran pimudip ngan samŭn kraja pingandai ngan, ka Aku re bada angān adu adu rŭŭ digiti.
“Ngurid meh, angān daya Jerusalem; kapŭg ubok ngan ka taran-i. Nang ragu nyikubur di tibung sandah, sabab Aku, adi TUHAN, mbŭh baji, ka mbŭh tirawan daya Ku.
“Angān mbŭh keya ka garo yŭn sopŭrŭg manusia. Pak kambŭi garo mbŭh dŭh tia pide, mating aran re bada-i pide dinge. Ayŭh mbŭh dŭh tia biguna, ayŭh dog taran ka dog digang.