30 Bara soldadu daya Babylonia mbŭh dŭh tia biperang ka rŭŭ darŭm kuta ngara. Ngara mbŭh dŭh tia pagan ka mbŭh mun dayung. Tiban-bās kupo mbŭh rubuh, ka ramin ramin mbŭh dog man apui.
“Ngara re keya ka sirah sirayang, ka apui re badang-i! Ngara re dŭh dapŭd nyiramat adŭp-i; jireb apui re raru paras yŭn ngara, dŭh nyam apui adi ngga nŭŭh nyinduh.
Ngāb buang angān maning kupo anŭ! Madin Babylon mbŭh nyerah adŭp-i. Sindung sindung-i mbŭh dog miratos ka mbŭh rubuh. Aku maras dendam di daya Babylonia. Jadi maras dendam meh angān di ngara, ka ndai di tunduh ngara nimun adi mbŭh ngara ndai di tunduh daya bŭkŭn.
Aku re bada bara pimritah-i mabuk — ngara adi bijak, ngara adi pinguru, ka bara soldadu-i. Ngara re bŭŭs ka re ruro dŭh makat. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu, Aku ati TUHAN Bisa-pŭrŭg.
Tiban tiban rubuh, parang parang-i mbŭh asur. Madin raja ngga bara daya adi bās mbŭh dog taran ka rais tami. Ukum-adat mbŭh dŭh tia dog ngajar, ka bara nabi mbŭh dŭh tia kiris keya ka darŭm pŭmŭh kayuh so TUHAN.
Aku re nyirubuh tiban-bās kupo Damascus ka pibu bara daya adi rŭŭ di Rubān Aven ngga pimritah Betheden. Daya Syria re dog taban ngga bu jadi daya-takap ka tarun tana Kir.”
Ngara mijog tingga so jo, sabab ngara taru ka dŭh an sua kinyam sangsara-i. Ngara nang, “Mbŭh raru payah! Mbŭh tadah gŭh! Kupo Babylon adi ko raru timagah! Darŭm ndi jam adŭ kuu mbŭh dog ukum!”