Daan daan tŭngŭn kayuh mbŭh rayu ka pata, ka bara dayung sun-i ndu uwang. Sabab daya dŭh mirati ani ani, Tapa adi Pinapa ngara dŭh re masi bait apun ngara.
TUHAN nang, “Daya Ku inŭh budo; ngara dŭh puan Aku. Ngara mbŭh keya ka bara anak-sŭ adi budo; ngara dŭh biyŭn atin mirati. Ngara sukup pandai ndai kayuh adi arap, pak dŭh pandai ndai kayuh adi kana.”
Komŭnŭ aku pikir, “Ngara ati daya adi budo bawa. Ngara budo darŭm urah ngara; ngara dŭh puan ani anŭ adi Tapa ngara raan, kayuh adi TUHAN raan ngara ndai.
Manuk bangau sirabi ka puan jam adi ngga-i pari; manuk tikukur, manuk tipiris ka manuk kuaring puan tipuh adi ngga-i bipindah ka tarun bŭkŭn. Pak, daya Ku, dŭh kah angān puan ukum-adat adi ngga Aku mritah angān.
“Manusia,” Ayŭh nang, “kuu udip di ruang daya adi an birawan. Ngara biyŭn batŭh, pak ngara dŭh kiris tarun; ngara biyŭn kajit, pak ngara dŭh dingah ani ani, sabab ngara daya adi suka birawan.
isa, ‘Ngara bisa tingga ka tingga, pak dŭh kiris; ngara bisa dingah ka dingah, pak dŭh mirati. Amai kambŭi dŭh, ngara an pari ka Tapa, ka Tapa apun ngara.’ ”
So sibungas Tapa napa ong, kayuh anŭ adi dŭh tungang dog kiris pasar Ayŭh, anŭ inŭh kuasa-I adi tan adu adu ngga tibiat adŭp-I adi Tapa, mbŭh granan tatŭng; sopŭrŭg-i mbŭh tungang dog kiris darŭm kayuh kayuh adi Tapa mbŭh napa. Jadi daya manŭn dŭh biyŭn aran re nang adŭp-i dŭh puan.