Aku re mandŭg ka angān ka nyiramat angān. Aku re pirabur sopŭrŭg bangsa tarun yŭn Aku mbŭh bada angān papar sasah, pak Aku dŭh re pirabur angān. Aku dŭh re tandah angān dŭh dog ukum; pak kan Aku ngukum angān, Aku ngukum ngga pinyitŭnggŭn. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
Aku re pait pinganyu bada pirusak teya anggor daya Ku, pak dŭh batur batur pirusak-i. Aku re bada ngara kadi daan daan-i, sabab daan daan anŭ dŭh jaku.
Ngara re kubo buwa pimuruh ngga pinguman ngan; ngara re siŭ anak anak dari ngga anak anak dayung ngan. Ngara re siŭ biri biri ngga sapi sapi ngan ka pirusak tŭngŭn anggor ngga tŭngŭn ara ngan. Kupo kupo adi bikuta adi yŭn ngan rŭŭ re dog pirabur tibaran bara soldadu ngara.
Kan ngara siken mani Aku ndai simŭnŭ, kidaan di ngara, Jeremiah, nang nimun ngara tagan Aku ka bituan di tapa daya tami di tarun tana adŭp ngara, simŭnŭ gŭh ngara re bituan di daya tami di tarun tana adi dŭh tung adŭp ngara.”
Sitadŭn aku minyu-binabi, Pelatiah tumbang kabŭs. Aku sidikang di tana ka nyirais nang, “Dŭhnyah, TUHAN Raja! Kaam re siŭ sopŭrŭg daya adi babŭ udip di Israel kah?”
Sitadŭn ngara siŭ daya, aku agi diginŭ sadi adŭp ku. Aku sidikang ka nyirais, “TUHAN Raja, Kaam mbŭh raru baji kah di Jerusalem ndŭg ka Kaam re siŭ sopŭrŭg daya adi babŭ udip di Israel?”
TUHAN, so sibungas-i Kaam inŭh Tapa. Kaam inŭh Tapa ku, kudus buang udip adu adu. TUHAN, Tapa ku, pinyigrindung ku, Kaam mbŭh mien daya Babylonia ka bada ngara bake isa ngara ngukum kieh.