Kambŭi angān aku, ka aku angān, aku bisa nang sopŭrŭg anŭ adi angān mbŭh nang. Aku bisa minyu bijak rawan angān ka pirŭnggŭd angān ngga dudu buwa pinganang.
Ngara mbŭh bada tarun tana ati jadi kayuh adi pitaru, jadi kayuh adi dog ngamun adu adu. Sopŭrŭg adi murah re gŭgŭh bada kayuh adi ngara kiris; ngara re kuting ubak ngara amai inga inga.
TUHAN nang, “Nimun pinaku dog pimangŭh kan-i dog nakap, simŭnŭ inŭh sopŭrŭg ngan daya Israel samŭn raja raja ngan ngga bara pinurung ngan, imam imam ngga bara nabi ngan.
“Tingga aku!” ayŭh nyirais nang di barang naan adi murah. “Gi-mating daya kinyam sangsara mun jaku, Sangsara adi TUHAN mbŭh bada nyatŭk aku darŭm-I baji.
Darŭm-i mbŭh rubuh, Jerusalem ingat sangŭn-i adi jah. Darŭm-i rabu ka darŭm tangan pinganyu, mating daya turung ayŭh; bara adi nyerang ayŭh tawŭh pinyirabu-i.
nimun kuu gaŭn di pinyirusag Israel, adi Aku dapu. Darŭd darŭd Seir, sawŭ, sopŭrŭg tarun tana Edom, re matung. Nŭ barang naan daya re puan nang Aku ati TUHAN.”
Jadi dingah madin kayuh adi Aku, TUHAN Raja, nang di angān darŭd ngga sandah, di angān anak sungi ngga dau, di angān tarun adi mbŭh jadi tibawang, ka di angān kupo adi dog tagan ka adi dog pirinda ka dog ngamun bangsa bangsa adi sindŭk.
Ka Jesus minyu di bara daya bagŭ anŭ, “Sah kah angān mandŭg ngga pedang ka pukong ngga nakap Aku mun ani Aku ati daya arap? Barang andu Aku agi guru ngajar di Ramin Tuhan, ka angān dŭh nakap Aku.