Aku, adi TUHAN Bisa-pŭrŭg, inŭh raja. Aku Tapa adi udip. Nimun Darŭd Tabor bigatung so darŭd darŭd adi bŭkŭn ka Darŭd Carmel bigatung so jawin rawŭt, simŭnŭ gŭh pinyibake sianŭ adi nyerang kuu.
Pak sianŭ adi re nyiramat ngara inŭh bake; adŭn-I inŭh TUHAN Bisa-pŭrŭg. Adŭp-i re ngarun ngara ka re taban damai ka ong, pak Ayŭh re taban pinyusah ka daya Babylonia.”
Aku re bada bara pimritah-i mabuk — ngara adi bijak, ngara adi pinguru, ka bara soldadu-i. Ngara re bŭŭs ka re ruro dŭh makat. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu, Aku ati TUHAN Bisa-pŭrŭg.
“Ka madin, aku, Nebuchadnezzar, muji, stabi, ka nyibragah Raja Shorga. Barang masam kayuh adi ndai-I inŭh batur buang kana, ka Ayŭh dapŭd pirapat daya adi udip sambuh.”
“Aku pait sesak-andam ka angān mun anŭ adi Aku pait ka daya Egypt. Aku siŭ bara dari ngan adi mara darŭm perang ka tambit kuda ngan. Aku ngisi undung ngan ngga buuh so tadang adi madam di tarun yŭn ngan bibari. Babŭ gŭh angān dŭh pari ka Aku.
Pangu re nyatŭk pinipu adi nyadis ka Aku dāng adi dŭh biguna, darŭm-i biyŭn di dupan kaban dāng-i dāng adi pidanah adi-i mbŭh bijanji an nggen di Aku! Amai Aku ati inŭh raja adi bās, ka daya so sopŭrŭg bangsa taru di Aku.”
Angān gibayuh bayar gaji ngara adi nyiraja di teya ngan. Dingah meh ngara mingungut! Ngara adi ko nguruk buwa yŭn ngan mbŭh ngadu buang mite turung so Tapa, Tuhan adi Bisa-pŭrŭg.