“Pak daya Mai rawan ka dŭh tŭtŭd di Kaam; ngara nyipunok Ukum-adat Mai. Ngara siŭ nabi nabi adi bakan ngara, adi kidaan di ngara bada pari ka Kaam. Ngara ari ngamun Kaam,
Pak raja Judah rawan ka pait pingarun ka Egypt bada tambit kuda ngga tibaran bara soldadu adi raru bagŭ. Re mujur kah dŭh ayŭh? Dapŭd kah ayŭh pirupas adŭp-i so pingandai-i anŭ? Ayŭh dŭh dapŭd miranggar pekat-damai anŭ; ka dŭh ayŭh dapŭd pirupas adŭp-i so dog ukum!”
Mani TUHAN taban ata ka tarun tana anŭ? Ata re dog siŭ darŭm perang, ka bara anak sawŭn ta re dog tambit pinganyu. Dŭh kah-i kana dŭ nŭŭh pari ka Egypt?”
Raja anŭ dŭhsah biyŭn paŭh bagŭ kuda yŭn bara soldadu-i, ka ayŭh dŭhnyah gŭh bada daya-i di ka Egypt miris kuda, sabab TUHAN mbŭh minyu nang daya-I re dŭh tia pari kamanŭ.
ka bagŭ mun pinyirusag adi raru arap re nyatŭk ngara. Pak ragu ati re babŭ dog nang, ka jadi taksi Ku di ngara. Ka madin gŭh, diŭ so Aku taban ngara mŭrŭt tarun tana adi Aku mbŭh bijanji an nggen di ngara, Aku mbŭh puan kayuh adi ngara pikir.”
Di kayuh ati, meh, daya dŭh siŭn ndai sarah di dingan-i adi samah Kristen puan kah nyibudo ngara. Kieh muko kidaan kayuh ati di angān dawŭ-i, ka bandar bakan angān nang Tuhan re ngukum sinadan daya adi ndai simŭnŭ.