Batŭh andu, buran, ka bitang bitang re asur jadi dabu. Rangit re miyap mun surat-barun dog marun, ka bitang bitang re rabu mun dawŭn ruruh so tŭngŭn anggor bait tŭngŭn ara.
Kan andu anŭ mandŭg, ngara re ngāb bana sak jawŭn girumbang di rawŭt, darŭm ngara nyerang Israel. Tingga meh, ndi rais rais anŭ dog marut karŭm ngga pinyusah! Jawa dog tŭrŭn karŭm!
Ndŭg sinde tarun tana ami badŭh, ka kupai di barang tarun tana barŭm rayu? Dāng ngga manuk kabŭs sabab pingandai ginaka daya ami, daya adi nang, ‘Tapa dŭh kiris pingandai ta.’ ”
Tarun tana rais mbŭh puno bada daya adi dŭh tŭtŭd di TUHAN; ngara udip ginaka ka pakai kuasa ngara ngga aran adi sarah. Sabab pangu TUHAN tana ngurid ka tarun tana kupai badŭh.
Nggen tandā ngga nyerang sindung Babylon. Nyibake bara adi jaga! Tijuan soldadu soldadu bada masin masin tambit yŭn bijaga! Tijuan kudu kudu naan bada tukang tuman pinganyu!” TUHAN mbŭh ndai kayuh adi-I nang adŭp-I re ndai di daya Babylonia.
TUHAN nang, “Jeremiah, dŭhnyah bidua yŭn bara daya ati. Dŭhnyah mite turung bait bidua ngarun ngara; dŭhnyah mite Aku masi di ngara, amai Aku dŭh re an dingah kuu.
TUHAN mbŭh ndai kayuh adi Ayŭh nang adŭp-I raan ndai: Ayŭh mbŭh pirabur ata ngga dŭh kira masi, nanyam adi mbŭh-I bakan dawŭ-i. Ayŭh nggen pimanang di pinganyu ta, nggen di ngara pinyigaŭn di pinyirabu ta.
Aku, adi TUHAN Raja, mbŭh minyu. Tika-i mbŭh mandŭg adi ngga Ku ngukum. Aku dŭh re tandah dosa mu bait kiren masi di kuu. Kuu re dog ukum amai kayuh adi kuu mbŭh ndai.” TUHAN Raja mbŭh minyu.
Aku dŭh re nyiramat daya ati so ong daya adi mbŭh kabŭs bait pirupas ngara so kuasa pinyikabŭs. Taban sesak andam mu, pinyikabŭs! Taban pinyirusag mu, ong daya adi mbŭh kabŭs! Aku mbŭh dŭh tia masi di bangsa ati.
Sopŭrŭg-i re dog ndai nanyam ka atur-pinyiraan Tapa. Nunda ka tujuan-I adi ko-I natu so sibungas-i, Tapa mbŭh mien ata da jadi daya adi tung adŭp-I darŭm udip ndi ngga Kristus.