“Panu di mijog nura Aku di tibung darŭd,” TUHAN nang di ayŭh. Komŭnŭ TUHAN murah ka bada sabak adi daras bana poh ka mire dudu sandah ka mape dudu batuh — pak TUHAN mating di sabak anŭ. Sabak ko poh, ka rasu agi tana-bigugoh — pak TUHAN mating di tana-bigugoh anŭ.
Darŭd Sinai mbŭh dog nutu asuh, sabab TUHAN mbŭh mūn ka tunduh-i darŭm apui. Asuh anŭ maad ka rangit mun asuh so buwang apui, ka sopŭrŭg daya mbŭh bana kimŭtŭr taru.
TUHAN baji di daya-I ka mbŭh pakat tangan-I re ngukum ngara. Darŭd re bigugoh, ka tadang ngara adi kabŭs re dog tingge di aran raya mun sapok. Pak sunggu mŭnŭ, baji TUHAN dŭh re ko, ka re babŭ pakat tangan-I re ngukum daya-I.
Pinganyu ta mbŭh agi darŭm kupo Dan; ata dingah jawŭn so udung kuda ngara. Ndi tarun tana bigagar kan kuda ngara jawŭn. Pinganyu ta mbŭh mandŭg di pirusak tarun tana ta samŭn sopŭrŭg kayuh darŭm-i, kupo ta ka sopŭrŭg daya adi darŭm-i.”
Aku nang, “Aku ngurid darŭd ka muās tarun tana kupai, sabab ngara mbŭh badŭh pisŭk, ka mating daya panu mutas-i. Jawŭn dāng kudip mbŭh mating tia dog dingah; manuk ngga dāng tarun mbŭh bu ka mating tia.”
Barang iken ngga manuk, barang dāng adi baga ngga adi sŭ, ka barang naan manusia di tunduh tana re kimŭtŭr amai taru di Aku. Darŭd darŭd re rabu, jenjang re tube, ka barang sindung re rubuh.
Kan Ayŭh rŭŭ, ong bigugoh; bangsa bangsa kimŭtŭr kan Ayŭh kimat. Darŭd adi tan tui mbŭh asur; sandah adi tan tui mbŭh timŭtŭm, sandah di yŭn-I panu di jaman jah.