11 Tika-i re mandŭg kan daya Jerusalem re dog kidaan nang sabak paras so tarun tana-pajam mbŭh poh ka parad ngara. Dŭh-i sabak adi kaŭs-i tungang poh aping.
Angān re napan sopŭrŭg-i. ka sabak re taban-i ngga bu, ka-i re mingare bada sabak ribut. Komŭnŭ angān re gaŭn amai Aku ati Tapa ngan; angān re muji Aku, Tapa kudus Israel.
Sopŭrŭg kieh taŭn mbŭh bidosa; ndŭg ka urah rakah ami adi siabo kana babŭ gŭh kais ka sembar. Sabab dosa ami kieh mbŭh keya ka dawŭn kayuh adi rayu adi mikabur dog poh sabak.
TUHAN pesan aku bada kidaan di daya pasar pinyusah ku. Aku patut nang: “Isa-i randang batŭh ku pripasog ruah sandu ngga singarŭm, isa-i aku dŭh ko muās, amai daya ku mbŭh biragan ka mbŭh bana sangsara.
Dingah! Di ndi tarun tana rais aku dingah daya ku nyirais nang, “Mbŭh mating kah TUHAN di Zion? Mbŭh mating kah raja Zion diginŭ?” TUHAN, adi raja ngara, nam, “Mani angān kinuas Aku ngga pingandai ngan adi nyambah tibudo ka mutu ubak ngan ka tapa tapa saruh adi dŭh biguna?”
Kasi ka ubak ku keya ka prigi adi puno ngga piin, ka batŭh ku keya ka sumbur adi mirasit piin-i, isa aku bisa sien sandu ngga singarŭm yŭn daya ku adi mbŭh dog siŭ.
Sabab anŭ TUHAN Bisa-pŭrŭg nang, “Aku re pibisig daya Ku mun tukang basi pibisig basi, siŭn ngara jadi bisig. Daya Ku mbŭh ndai arap, re simuki dinge Aku ngga ngara?
Batŭh ku bŭ amai dŭh ko ko sien; asŭng ku mbŭh nyibuwar. Aku mbŭh rarah amai susah kiris pinyirabur daya ku. Bara anak-anya ngga anak-sŭ mijŭp di aran kupo.
Sunggu Israel mujur mun uduh di tana adi damŭn, Aku re pait sabak timor adi paras so tarun tana-pajam, ka-i re nyibadŭh anak anak sungi ngga prigi ngara. Ka-i re taban ngga bu sopŭrŭg kayuh adi brega.
Ngapŭi ngara re miyap mun abun isan isan, mun sipot-abun adi miyap awar isan isan. Ngara re mun aping adi dog poh sabak so tarun yŭn ngiik, mun asuh so sirumbong asuh.
Ayŭh biyŭn tapan di tangan-I ngga napan ka nyidŭrŭ gandom so aping. Ayŭh re nguruk gandom adi bisig ka darŭm panggau, pak aping Ayŭh re badang di apui adi dŭh bisa pura.”