Kuu, Jerusalem, guru bigatung so rubān rubān, mun ndi batuh adi mijog bigatung di rabak. Pak Aku re rawan kuu. Kuu nang mating daya tungang nyerang kuu bait mŭrŭt tambus kuta kuta mu.
“Di aku, istana raja di Judah inŭh ramus mun tarun tana Gilead ngga Darŭd Darŭd Lebanon; pak Aku re bada-i jadi tarun tana matung di yŭn daya mating rŭŭ dieh.
Agi sirŭŭn dog dingah di tibung tibung sandah, anŭ inŭh sirŭŭn daya Israel sien mite turung, sabab ngara mbŭh udip darŭm dosa ka mbŭh kambŭt TUHAN adi Tapa ngara.
Atin sambuh ngan mbŭh nipu angān. Mating daya taru di angān sak adi nang ngan. Angān rŭŭ di jenjang adi pibatuh, bigatung di tibung darŭd; pak sunggu angān rŭŭ di tarun yŭn adi bigatung mun beuh, TUHAN babŭ gŭh re taban angān ka sagān. TUHAN mbŭh minyu.”
“Kieh mbŭh dingah agah anŭ,” daya di Jerusalem nang, “ka kieh mbŭh kimŭtŭr taru; kieh mbŭh susah buang naman adŭp ami mun dayung naman sarang andam re biranak.
ngga bada ngara puan kayuh adi Aku, TUHAN Raja, nang di ngara: agi ndi raja manuk beuh adi biyŭn buruh adi ramus ka urad adi ramba, tiburai bayah. Beuh anŭ mikabur ka Darŭd Lebanon ka mata tijuk tŭngŭn sedar,
“Aku re tagan daya Ku ndŭg ka ngara mbŭh sukup jera amai dosa adi mbŭh ngara ndai, ka ngara re mandŭg di jiroh Aku. Kadŭ darŭm sangsara ngara, ngara re bandar bandar an dapŭd Aku.”
Ngara bidua ka Aku dŭh ngga atin batur. Ngara sipŭŭb di tana ka sien mun daya adi dŭh puan Tapa. Kan ngara bidua mite gandom ngga wain, ngara nidi adŭp ngara mun daya adat karŭm. Ngara rawan Aku!
Mbŭh payah inŭh angān! Angān mbŭh bada rawang ngan kaya ngga kayuh adi angān tambit ngga pinyiganas, ka mbŭh suba bada ramin arŭn adŭp ngan siramat so kayuh adi bisa kandam ka pirusak!
Ka keya ka darŭm pŭmŭh ayŭh kiris daya Ken, ka minyu pinganang-binabi ati: “Tarun adi yŭn ngan rŭŭ agi pagŭng, pagŭng keya ka sarin adi dog ndai di sandah batuh,