13 Kuu, Jerusalem, guru bigatung so rubān rubān, mun ndi batuh adi mijog bigatung di rabak. Pak Aku re rawan kuu. Kuu nang mating daya tungang nyerang kuu bait mŭrŭt tambus kuta kuta mu.
ka di tunduh darŭd darŭd di sapa tarun tana rais. Aku re bada pinganyu ngan taban ngga bu pinyikaya ngan ngga buat-rata ngan sabab sopŭrŭg dosa adi angān mbŭh ndai di ndi tarun tana rais.
Atin sambuh ngan mbŭh nipu angān. Mating daya taru di angān sak adi nang ngan. Angān rŭŭ di jenjang adi pibatuh, bigatung di tibung darŭd; pak sunggu angān rŭŭ di tarun yŭn adi bigatung mun beuh, TUHAN babŭ gŭh re taban angān ka sagān. TUHAN mbŭh minyu.”
Babylonia, kuu inŭh keya ka darŭd adi pirabur ndi ong ong, pak Aku, adi TUHAN, inŭh pinganyu mu. Aku re nakap kuu, pirata kuu di tana, ka tandah kuu jadi apŭk.
Aku, adi TUHAN Raja, kidaan Aku ati pinganyu ngan. Aku re tambit biri biri Ku so angān ka re dŭh tia bada angān jadi pingingat ngara; re dŭh tia Aku bada angān kingat adŭp ngan adŭ. Aku re nyiramat biri biri Ku so angān ka re dŭh bada angān man ngara.
“Aku ati pinganyu mu!” nang TUHAN Bisa-pŭrŭg. “Aku re badang krita krita kuda mu. Bara soldadu mu re dog siŭ darŭm perang, ka Aku re taban ngga bu sopŭrŭg kayuh adi kuu ko sirapas so daya. Sirŭŭn bara pinyisung mu re dŭh tia dog dingah.”