26 TUHAN nang, “Nimun pinaku dog pimangŭh kan-i dog nakap, simŭnŭ inŭh sopŭrŭg ngan daya Israel samŭn raja raja ngan ngga bara pinurung ngan, imam imam ngga bara nabi ngan.
So jaman tayung-babuk ami ndŭg madin, kieh, adi daya Mai, mbŭh bana bidosa. Sabab dosa ami kieh, bara raja ami, ka bara imam ami mbŭh rabu ka darŭm tangan raja raja bangsa bŭkŭn, ka kieh mbŭh dog siŭ, dog mirupak, ka dog taban ngga bu jadi daya-takap. Kieh mbŭh dog pimangŭh, ka babŭ ndŭg madin.
Barang naan adi nyambah-i re dog pimangŭh. Daya adi ndai tibudo inŭh manusia saja. Bada ngara mandŭg situra jawin ngga Aku — ngara re taru ka re mangŭh.
Sopŭrŭg ngara adi nyambah tibudo inŭh dŭh biguna, ka tapa tapa adi ngara muji inŭh au-tarun. Ngara adi nyambah tapa tapa anŭ inŭh karak ka dŭh mirati tarun; ngara re dog pimangŭh.
Bara pinguru ngan re dog poh sabak, bara pambit ngan dog taban ngga bu jadi daya-takap darŭm perang, kupo ngan dog ngamun ka dog kinarap sabab sopŭrŭg pingandai arap ngan.
Bara imam miranggar ukum-adat ka dŭh stabi di kayuh adi kudus. Ngara dŭh puan ani adi kudus ngga ani adi dŭh kudus. Ngara dŭh ngajar ani bŭkŭn-i kayuh adi bisig ngga kayuh adi dŭh bisig, ka ngara dŭh mbit piduri di andu Sabbath. Anŭ meh sabab daya Israel dŭh stabi di Aku.
TUHAN Bisa-pŭrŭg nang adŭp-I re pait pangu anŭ ka ramin ramin sopŭrŭg pinaku ngga ramin ramin daya adi bipayu ngga aran adi kadong. Pangu anŭ re rŭŭ di ramin ramin ngara ka pirubuh-i.”