Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Sopŭrŭg nasip manusia samah, ka anŭ inŭh sarah mun sopŭrŭg kayuh adi bŭkŭn adi jadi di ong ati. Sitŭkŭd manusia udip, pikir-kira ngara puno ngga andam ka sangsara, ka gŭgŭh ngara kabŭs.
So ubak ndŭg kaja ngan mating tapo adi pidanah. Angān mbŭh puno bada karag, bakang, ka tawan. Tawan ngan gibayuh dog ngu ka dog marut, puan kah dog nguri ngga inyo.
Komŭnŭ ayŭh nang di aku, “Bada pikir bara daya ati madŭd, kajit ngara bangam, ka batŭh ngara karak, isa ngara dŭh dapŭd kiris, bait dingah, puan kah mirati. Kambŭi dŭh simŭnŭ, ngara re pari ka Aku, ka dapŭd bua.”
Pak ngara dŭh dingah pinganang ka dŭh mbit piduri. Tanŭ ka ngara ndai barang ka mun kayuh nanyam ka pinyiraan atin baking ngga atin arap ngara, ka jadi rabis arap so adi mbŭh.
sabab pikir ngara madŭd, ka ngara mbŭh mapot kajit-i buang mbŭh nutu batŭh-i. Kambŭi dŭh simŭnŭ, batŭh ngara kiris, kajit ngara dingah, pikir ngara mirati, ka ngara an pari ka Aku, Tapa nang, ka Aku pibua ngara.’
Jesus dingah ngara ka-I nam, “Daya adi bua dŭh-i biguna di doktor, pak ngara adi birandam inŭh. Aku dŭh mandŭg di bagan daya adi nang adŭp-i kana, pak di bagan ngara adi dog tirawan.”
Ngara nang adŭp-i puan Tapa, pak ngara dŭh nggen stabi di Ayŭh; dŭh gŭh ngara nggen trima kaseh di Ayŭh. Pak gŭt-i pikir-kira ngara mbŭh jadi au-tarun, ka pikir ngara adi mapung mbŭh jadi karŭm pipet.