Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Sopŭrŭg nasip manusia samah, ka anŭ inŭh sarah mun sopŭrŭg kayuh adi bŭkŭn adi jadi di ong ati. Sitŭkŭd manusia udip, pikir-kira ngara puno ngga andam ka sangsara, ka gŭgŭh ngara kabŭs.
Bara daya adi arap anŭ abah nundok di Aku. Ngara baking ka babŭ ginaka, ka mbŭh nyambah ka bituan di tapa tapa bŭkŭn. Ngapŭi meh, ngara re jadi mun sinjang rajut anŭ adi mbŭh dŭh tia biguna.
Aku nang, “Agi kah Raja Jehoiachin jadi keya ka tipayan adi pape adi dog taran ka mating daya raan-i? Anŭ kah sabab ayŭh ngga bara anak-i dog taran ka rais tami, rais adi dŭh ngara puan?”
Pak ngara dŭh dingah pinganang ka dŭh mbit piduri. Tanŭ ka ngara ndai barang ka mun kayuh nanyam ka pinyiraan atin baking ngga atin arap ngara, ka jadi rabis arap so adi mbŭh.
Ngapŭi kidaan di bara daya Israel kayuh adi Aku, TUHAN Raja, nang: mani angān sah ndai dosa adi tayung-babuk ngan ndai ka di tadak tibudo tibudo ngara?
TUHAN nang, “Daya Judah mbŭh pari pari bidosa, ka sabab anŭ Aku re sawŭ ngukum ngara. Ngara mbŭh ngamun ajar Ku ka dŭh sita pesan Ku. Ngara mbŭh manyap bada tapa-kadong adi tayung-babuk ngara ko nyambah dawŭ-i.
Angān, mun tayung-babuk ngan adi diŭ so angān, mbŭh nyipunok ukum ukum-adat Ku ka mbŭh dŭh sita-i. Pari ka Aku, ka Aku gŭh re pari ka angān. Pak angān siken, ‘Ani dŭh siŭn dŭh ami ndai ngga ami pari ka Kaam?’
Nakit ingat, dŭh siŭn agi andu ati digiti daya adi dingah gaya atur anŭ, pak sabah nang adŭp-i dŭh re mani mani kambŭi ngga atin baking-i tunda aran adŭp-i sadi. Kraja adi mun anŭ re pirusak sopŭrŭg ngan, adi kana ngga adi arap.
Pak kan bara pinguru anŭ kabŭs, daya Israel rasu pari ka aran pimudip amba ngara ka jadi rabis arap so turap adi diŭ. Ngara ari an nyambah tapa tapa bŭkŭn, ka andŭh andŭh tunda aran arap ngara.