Mbŭh payah inŭh angān, bangsa adi bidosa, angān daya adi mbŭh rusak ka arap! Dosa ngan mbŭh pirabu angān! Angān mbŭh tirawan TUHAN, adi Tapa kudus Israel, ka mbŭh nyipunok Ayŭh.
Anŭ inŭh sabab TUHAN re ngajar angān batŭh turis ati batŭh turis anŭ, buwa pinganang ati buwa pinganang anŭ, tŭngŭn ajar ati tŭngŭn ajar anŭ. Komŭnŭ darŭm angān panu angān re sikak ka rabu ndŭg ka tawan, dog jarat, ka dog nakap.
Daya Egypt dŭh tapa. Ngara daya saja. Kuda ngara inŭh kayuh adi rumuh. Kan TUHAN makat, bangsa adi bake re rubuh, ka bangsa adi-i turung re rubuh. Sopŭrŭg ngara re rusag.
Komŭnŭ Aku re mapar ngara mun tipayan papar amai tipaka dupan adŭp-i, adi minyamba ngga adi mara. Aku re pirabur ngara ngga dŭh kira masi bait kira apun.”
amai daya Ku mbŭh ndai duwŭh dosa: ngara mbŭh tagan Aku, atak piin bisig, ka ngara mbŭh kareh pagong, pagong adi siret ka adi dŭh adŭ dapŭd nyikŭn piin.
Arap adŭp mu re ngukum kuu, ka urah mu adi tagan Aku re nunggu kuu. Kuu re puan munki masam sipŭ buang arap-i kuu tagan Aku, adi TUHAN Tapa mu, buang kuu mbŭh dŭh tia tŭtŭd di Aku. Aku, adi TUHAN Raja adi Bisa-pŭrŭg, mbŭh minyu.”
Pak kan aku nang, “Aku re kambŭt TUHAN ka dŭh re tia minyu ngga adŭn-I,” pinganang Mai jadi keya ka apui bijagu darŭm aku. Aku suba ngga situngang ku nyijŭn-i, pak dŭh tungang.
Ndŭg andu ati tarun tana ngan nyibawang ka mating daya rŭŭ dieh. Tarun tana ngan anŭ mbŭh jadi kayuh adi tikŭnŭd daya kiris, ka daya pakai dŭn-i ndu pangu sabab TUHAN mbŭh dŭh tia tan kiris kraja pingandai arap ngan ngga udip ginaka ngan.
Baji Mai di ngara bijagu gŭh darŭm aku, TUHAN, ka aku dŭh tungang nyijŭn-i tia.” Komŭnŭ TUHAN nang di aku, “Ren baji Ku di tunduh bara anak-sŭ di aran raya ka di tunduh anak anak-anya. Banŭh banŭh ngga sawŭn sawŭn ngara re dog taban ngga bu, ndŭg ka adi minyamba re dŭh gŭh dog kidŭm.
Dingah, ong! Ndu ukum yŭn sopŭrŭg atur kraja pingandai ngara Aku re nyirubuh bara daya anŭ, sabab ngara mbŭh tirawan ajar Ku ka dŭh tunda pinganang Ku.
TUHAN nang, “Jeremiah, dŭhnyah bidua yŭn bara daya ati. Dŭhnyah mite turung bait bidua ngarun ngara; dŭhnyah mite Aku masi di ngara, amai Aku dŭh re an dingah kuu.
Pak ngara dŭh dingah pinganang ka dŭh mbit piduri. Tanŭ ka ngara ndai barang ka mun kayuh nanyam ka pinyiraan atin baking ngga atin arap ngara, ka jadi rabis arap so adi mbŭh.
Sabab angān ndai simŭnŭ, Aku re nyerah angān ka bangsa bangsa bŭkŭn adi re mirupak angān ka pirinda angān. Aku re pirarap angān isa angān dŭh tia jadi ndi bangsa adi dapu rais adŭp-i. Komŭnŭ angān re puan nang Aku ati TUHAN.”
Aku dŭh re nyiramat daya ati so ong daya adi mbŭh kabŭs bait pirupas ngara so kuasa pinyikabŭs. Taban sesak andam mu, pinyikabŭs! Taban pinyirusag mu, ong daya adi mbŭh kabŭs! Aku mbŭh dŭh tia masi di bangsa ati.
“Aku re ngukum daya Jerusalem ka simŭnŭ gŭh sopŭrŭg daya Judah. Aku re pirabur sikasŭn arok arok sambah Baal diginŭ, isa daya dŭh ingat imam imam adi ko bituan di Baal.