7 Daya Ku bagan buang nang di Aku, ‘Sunggu dosa ami nyarah kieh, turung kieh, TUHAN, nimun adi mbŭh Kaam janji. Kieh ari tagan Kaam; kieh mbŭh bidosa rawan Kaam.
TUHAN adi Tapa Israel, Kaam inŭh batur, pak Kaam tandah kieh udip. Kieh ngaku sarah ami ka Kaam; kieh dŭh tibirang re mandŭg di situra jawin ngga Kaam.”
Di Kaam sadi, O TUHAN, di Kaam sadi, ka dŭh di kieh, bragah dŭh siŭn dŭh dog nggen sabab pinyirindu Mai adi dŭh bisa birubah ngga sabab pinyitŭtŭd Mai.
Arap adŭp mu re ngukum kuu, ka urah mu adi tagan Aku re nunggu kuu. Kuu re puan munki masam sipŭ buang arap-i kuu tagan Aku, adi TUHAN Tapa mu, buang kuu mbŭh dŭh tia tŭtŭd di Aku. Aku, adi TUHAN Raja adi Bisa-pŭrŭg, mbŭh minyu.”
Kieh patut guring darŭm mangŭh ka bada mangŭh ami nutu kieh. Kieh ngga tayung-babuk ami mbŭh ari bidosa rawan TUHAN adi Tapa ami; kieh bŭn tunda pinyipesan-I.”
Di jaman pinyipritah Raja Josiah, TUHAN nang di aku, “Agi kuu kiris kayuh adi Israel, dayung adi dŭh tŭtŭd anŭ, mbŭh ndai? Ayŭh mbŭh bu tagan Aku, ka di barang sandah ka di ribo barang tŭngŭn kayuh barŭm ayŭh nyundar.
Anŭ inŭh sabab ngara re dog siŭ singah so tuān; kasong tarun so tarun tana-pajam re nyirigat nyiratak ngara, ka busing tarun adi mangah re panu mŭrŭt kupo kupo ngara. Kambŭi ngara anŭ ruah, ngara re dog nyirigat sabab dosa ngara raru bagŭ ka pari pari ngara tagan Tapa.
“Mani ata dŭh ndai ani ani?” Daya Tapa siken. “Ja ata bikaduh ka kupo kupo adi bikuta, ka kabŭs diginŭ. TUHAN adi Tapa ta mbŭh nunggu ata ka tandah ata kabŭs; Ayŭh mbŭh nggen di ata rasun bada ata nok, sabab ata mbŭh bidosa rawan Ayŭh.
Pak Aku dŭh jadi ndai simŭnŭ, amai anŭ bisa taban arap di Adŭn Ku, nambah gŭh dinge di sirung jawin daya adi bigaur udip ngga ngara Aku mbŭh kidaan di Israel nang Aku an nguru ngara ruah so Egypt.
Aku kiris dudu kadis anŭ man sopŭrŭg kayuh barŭm di tana, ka komŭnŭ aku nang, “TUHAN Raja, apun daya Mai! Munki ngara re tan? Ngara raru sŭ buang ramah!”
Ata mbŭh bidosa rawan TUHAN, jadi madin ata dŭh siŭn dŭh nyijŭn baji-I dawŭ-i. Pak sikasŭn-i Ayŭh re nyibandar ata ka re pimanu pinyitŭnggŭn rawan sarah adi dog ndai di ata. Ayŭh re taban ata ka jawa, ka ata re kinyam pinyiramat TUHAN.
Daya Canaan ngga sopŭrŭg daya bŭkŭn adi di rais ati re dingah pasar kayuh anŭ. Ngara re kirurung kieh ka siŭ barang naan kieh! Simuki meh Kaam re tak bragah adŭn Mai?”