5 Simŭnŭ meh Aku re sita janji adi Aku mbŭh ndai ngga tayung-babuk ngara, anŭ inŭh Aku an nggen di ngara tana adi kaya ka damŭn anŭ adi ngara mbŭh dapu madin.” Aku nang, “Sawŭ, TUHAN.”
TUHAN mbŭh bipayu ngga tayung-babuk ngan, an nggen di angān tarun tana daya Canaan, daya Hitti, daya Amor, daya Hivi, ka daya Jebus. Kan Ayŭh taban angān ngga mŭrŭt tarun tana anŭ adi kaya ka damŭn, angān dŭh siŭn dŭh an sita gawai ati darŭm buran ndi barang sawa.
“Kana raru! Aku harap TUHAN sawŭ re ndai simŭnŭ! Aku manŭn harap Ayŭh re bada pinganang-binabi mu jadi bitŭtŭk ka re taban ngga pari so Babylonia sopŭrŭg rata Ramin TUHAN ngga sopŭrŭg daya adi dog taban ngga bu jadi daya-takap.
Pak Aku mbŭh bijanji re nggen di angān tarun tana anŭ adi kaya ngga damŭn ndu bisaka ngan, ka Aku taŭn re nggen-i di angān. Aku ati TUHAN adi Tapa ngan, ka Aku mbŭh nyidŭrŭ angān so bangsa bangsa bŭkŭn.
Dŭhnyah tandah kieh ramah darŭm pinyabah di tika kieh dog pisuba, pak grindung kieh so Siarap.’ [Amai Kaam inŭh Raja adi bikuasa adi dapu bragah ndŭg situi tui. Amen.]
Kan angān nggen trima kaseh darŭm roh, simuki daya biasa adi sua simayang re nang “Amen” yŭn dua trima kaseh ngan? Ngara dŭh puan kayuh adi angān nang.
Dingah nŭh ukum-adat anŭ, angān daya Israel, ka tunda-i! Simŭnŭ angān re sanang, ka jadi bangsa adi bake ka rŭŭ di tarun tana adi kaya ka damŭn anŭ, nimun adi TUHAN adi Tapa tayung-babuk ta mbŭh bijanji.