TUHAN pesan aku bada kidaan di daya pasar pinyusah ku. Aku patut nang: “Isa-i randang batŭh ku pripasog ruah sandu ngga singarŭm, isa-i aku dŭh ko muās, amai daya ku mbŭh biragan ka mbŭh bana sangsara.
Daya Ku bagan buang nang di Aku, ‘Sunggu dosa ami nyarah kieh, turung kieh, TUHAN, nimun adi mbŭh Kaam janji. Kieh ari tagan Kaam; kieh mbŭh bidosa rawan Kaam.
TUHAN, Kaam inŭh pingarap Israel; sopŭrŭg adi tagan Kaam re dog pimangŭh. Ngara re miyap mun dŭn dŭn daya adi dog nuris di runas, sabab ngara mbŭh tagan Kaam, adi TUHAN, adi atak piin adi nggen udip.
Kasi ka ubak ku keya ka prigi adi puno ngga piin, ka batŭh ku keya ka sumbur adi mirasit piin-i, isa aku bisa sien sandu ngga singarŭm yŭn daya ku adi mbŭh dog siŭ.
Ndi ngarŭm ngarŭm ayŭh sien; randang batŭh misa paŭp-i. Ndi naan so bara jerā-i mating gŭh an nyaduh ayŭh. Bara pambit-i mbŭh tagan ayŭh ka sopŭrŭg mbŭh rawan ayŭh madin.
Ata mbŭh bidosa rawan TUHAN, jadi madin ata dŭh siŭn dŭh nyijŭn baji-I dawŭ-i. Pak sikasŭn-i Ayŭh re nyibandar ata ka re pimanu pinyitŭnggŭn rawan sarah adi dog ndai di ata. Ayŭh re taban ata ka jawa, ka ata re kinyam pinyiramat TUHAN.