Pak Naaman bu buang tuas, nang, “Aku pikir ayŭh re piji ka mandŭg ka yŭn ku, bidua ka TUHAN adi Tapa-i, pakat tangan-i di tunduh yŭn adi mandam, ka pibua aku!
Kan ngara mbŭh ndŭg Jerusalem, ngara dog kambat eklisia, bara pinyuruh, ka bara nyamba eklisia; ka ngara kidaan sopŭrŭg kayuh adi Tapa ko ndai so ngara.
Pak Peter bada ngara ruah ka sapa, ka adŭp-i sidikang simayang; komŭnŭ ayŭh nyindŭk tadang anŭ ka nang, “Tabitha, makat!” Tabitha bidarang, ka kan-i kiris Peter, ayŭh guru.