Pak Onan puan nang anak-i anŭ dŭh ayŭh re dapu, ngapŭi di tiap kari ayŭh nyibŭŭs ngga uban kaka-i, ayŭh bada piin bine-i ruah di sapa, isa kaka-i dŭh dapŭd sesang.
Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
Ngara mbŭh brisi ngga barang masam sarah, arap, tama, ka akar arap; puno ngga atin sina, atin adi an siŭ daya, atin adi an birawan, atin adi an nipu, ka atin adi bidendam. Ngara ngitong
Amai di Surat-kudus Tapa nang di raja Egypt, “Aku mbŭh pakat kuu da jadi raja siŭn Aku bisa pakai kuu ngga kiren kuasa Ku ka ngga bada adŭn Ku timagah di ndi ong ong.”
Dŭh kah angān puan pŭrŭng ngan inŭh yŭn pinyirŭŭ Roh Kudus; Ayŭh adi Tapa ko nggen di angān ka adi mbŭh rŭŭ darŭm angān? Angān dŭh yŭn adŭp ngan pak mbŭh yŭn Tapa;
Simuki yŭn pinyirŭŭ Tapa re bisa biyŭn gagit-i ngga tibudo? Amai ata inŭh yŭn pinyirŭŭ Tapa adi udip! Nimun adi adŭp Tapa ko nang, “Yŭn pinyirŭŭ Ku inŭh bara daya Ku ka Aku bigaur ngga ngara; Aku re jadi Tapa ngara, ka ngara re jadi daya Ku.”
Surat-kudus ko ninjau nang Tapa re bada daya adi dŭh bangsa Jahudi bamai ngga adŭp-I so ka pinyabah. Jadi Surat-kudus kidaan Agah Kana di Abraham: “So kuu Tapa re nyiberkat sopŭrŭg manusia.”
Amai adŭp ta ko gŭh budo, dŭh an dingah pinganang, buang sarah. Ata ko jadi urun bagŭ masam pinyiripong ka bagŭ masam pinyiraan. Pimudip ta ko puno ngga dendam ka sina; daya tiru di ata ka ata tiru di daya.