Tapa mbŭh raru munos asŭng-I kan-I kadŭk dagŭn sadis anŭ, ka-i nang di adŭp-I, “Dŭh Aku re tia mangu ong sitagar kraja pingandai manusia; Aku puan so andu ngara gi-sŭ mara pikir-kira ngara taŭn mbŭh arap. Aku dŭh re tia pirusak tadŭ tadŭ kayuh adi udip, mun ati.
David pait kudu kudu naan daya bada di tambit ayŭh. Ngara taban dayung anŭ ka yŭn David ka-i nyibŭŭs ngga ayŭh. (Bathsheba bauh ko ndai adat pibisig di adŭp-i, ripas kais-i.) Komŭnŭ ayŭh pari ka ramin adŭp-i.
Pingandai anŭ mbŭh keya ka man apŭk. Pikir kira-i adi budo mbŭh kinanyap ayŭh ndŭg ka dŭh dapŭd dog turung tia. Ayŭh dŭh re ngaku nang tibudo adi ayŭh digŭng ngga tangan-i anŭ dŭh tapa.
Pak agi kah sirati-i kayuh adi kana mbŭh bada aku kabŭs? Dŭh! Dosa inŭh adi bada aku kabŭs; pakai kayuh adi kana, dosa taban pinyikabŭs ka aku, siŭn ani sibandar dosa bisa dog pinandŭng. Jadi meh, ngga Pinyipesan anŭ dosa dog kiren munki masam sipŭ-i.
Pak, siŭn mating so angān jadi tibudō da dosa ka jadi baking, angān dŭh siŭn dŭh an turung dingan ngan barang andu siragi ata udip di jaman adi dog kadŭn di Surat-kudus “Andu Ati.”