Aku purun kuu keya ka purun tŭngŭn anggor adi kana so ruwang adi siabo kana. Pak tingga ani pinyadi mu! Kuu mbŭh keya ka tŭngŭn anggor adi madam ka adi dŭh biguna.
TUHAN nang: “Ani anŭ adi yŭn tayung-babuk ngan nyarah Aku? Ani bada ngara bu tagan Aku? Ngara nyambah tibudo adi dŭh biguna ndŭg ka adŭp ngara jadi dŭh biguna.
Jerusalem, pingandai kais mu mbŭh nyembar kuu. Sunggu Aku mbŭh suba an pibisig kuu, kuu babŭ sembar. Kuu re dŭh bisig dinge ndŭg ka kuu mbŭh kinyam bisā baji Ku.
Daya Israel mbŭh mun tŭngŭn anggor adi sarad ngga buwa anggor. Pimudip ngara mujur, pak tanŭ ka bagŭ mija-sambah dog pijog ngara. Bagŭ buwa pimuruh ngara, pak tanŭ ka bagŭ uros pirapu' dog nyambah ngara.
“Jerusalem, Jerusalem! Kuu siŭ bara nabi ka manjan ngga batŭh bara pinyisung adi Tapa pait ka kuu! Pikudu kari Aku raan dakŭp sopŭrŭg daya mu, nimun sindŭ siok nguruk anak anak-i di ribo urad-i, pak daya daya mu abah!