2 Ngatat daya Jerusalem. Kidaan di ngara nang mbŭh tui ngara sukup sangsara ka dosa ngara mbŭh dog apun madin. Aku mbŭh ngukum ngara ngga sipuno-i amai sopŭrŭg dosa ngara.”
Mari, angān daya adi dog taran ka rais tami, angān adi madin biyŭn pingarap; mari ka tarun yŭn ngan adi siramat. Aku kidaan di angān madin, Aku re maras angān duwŭh rupet ngga berkat yŭn sopŭrŭg sangsara ngan.
Angān re dŭh tia dog pimangŭh bait dog ngamun. Angān re udip di tarun tana adŭp ngan, ka pinyikaya ngan re jadi duwŭh rupet; pinyigaŭn ngan re tan adu adu.
Ndai di ayŭh nimun ayŭh ko ndai di angān; maras ayŭh piduwŭh rupet yŭn sopŭrŭg anŭ adi ayŭh mbŭh ndai. Ngisi makuk-i ngga nok adi piduwŭh kari bisā so nok adi-i ko nggen di angān.
Aku re bada ngara tanggong dosa ngga udip ginaka ngara duwŭh rupet, sabab ngara mbŭh nyembar tarun tana Ku ngga tibudo adi dŭh udip, mun tadang, ka mbŭh ngisi-i ngga tapa tapa kadong.”
Nuris-i, sabab gibayuh tika-i jadi bitŭtŭk. Pak tika-i re rikas mandŭg, ka kayuh adi Aku kiren di kuu re sawŭ jadi. Mun adi sais, pak kajŭn adŭ; kayuh anŭ manŭn re jadi, ka dŭh-i re dog pirambat.
Kada so bara pinguru adi bijak anŭ re dog siŭ, pak so ka kayuh adi mun anŭ daya re dog pibisig. Kayuh anŭ re babŭ mun anŭ ndŭg ka pimungan-i, tika adi Tapa mbŭh miratak.
TUHAN nam, “Anŭ inŭh kayuh adi re jadi. Daya-takap soldadu re dog taban ngga bu, ka kayuh sirapas daya ganas re dog tambit. Aku re rawan tadŭ tadŭ daya adi rawan angān, ka Aku re nyiramat anak anak ngan.
ka Aku raru baji di bangsa bangsa adi kinyam sanang buang bamai. Amai darŭm Aku nyijŭn baji Ku di daya Ku, bangsa bangsa anŭ bada daya Ku rabis sangsara.
Ayŭh nang di aku, “Ka madin, Daniel, tŭŭp surat anŭ ka na patis dieh isa-i birabŭt ndŭg andu sikasŭn. Sibayuh ndŭg tipuh anŭ, bagŭ daya re saat jam suba mirati kayuh adi mbŭh jadi.”
Kaam mbŭh ndai di kieh ngga di bara pimritah ami kayuh adi Kaam nang adŭp Mai re ndai. Kaam ngukum Jerusalem rabis bisā so adi mbŭh tadŭ tadŭ kupo di ong mbŭh kinyam,
Darŭm sibungas sawa pinyipritah-i, aku nakit basa surat surat kudus ka bipikir pasar 70 sawa Jerusalem jadi tibawang, nanyam ka adi mbŭh TUHAN kidaan di nabi Jeremiah.
Hezekiah muji bara daya Levi amai pandai nguru simayang nyambah TUHAN. Ripas ju andu adi ngga ngara jugan sadis ngga muji TUHAN, adi Tapa tayung-babuk ngara,
Pak sabab dosa ta ayŭh mbŭh tawan, dog pukong sabab arap adi ata mbŭh ndai. Ukum adi ayŭh kinyam pibua ata, ka ata mbŭh bua amai pukong adi ayŭh trima.
Sopŭrŭg ata muko keya ka biri adi mbŭh manyap, barang naan ata panu kadŭg aran adŭp ta. Pak TUHAN bada ukum anŭ nyatŭk ayŭh, ukum adi sopŭrŭg ata patut trima.
Pak mating sinyata re dapŭd bada kuu kinaman; kuu re biyŭn pinyinam ngga nam daya adi nyarah kuu. Aku re ngibān urun urun Ku ka nggen pimanang di ngara.” TUHAN mbŭh minyu.
Tandah daya ginaka tingge aran pimudip ngara ka nukar pikir-kira ngara. Tandah ngara marik pimudip ngara pari ka TUHAN, adi Tapa ta; Ayŭh inŭh masi ka rikas apun.
Kupo Zion mbŭh dog ukum amai dosa-i; TUHAN re dŭh tia tandah kieh di rais tami adi yŭn ami dog taran. Pak kuu, kupo Edom, TUHAN re ngukum kuu; Ayŭh re kambur sarah mu.
Pak dosa Israel re dog apun adŭ-i kan batuh mija-sambah daya adat karŭm mbŭh dog pirandŭk ndŭg ka asur mun dabu binyuh, ka mating tia mija-sambah kimanyan, bait tandā tandā pinatŭng tapa Asherah dŭm.