Ngga andu jawa, anak pinuai anŭ nang di sude-i, “Aku muko nyibŭŭs ngga ayŭh singumi. Ja ata bada ayŭh mabuk dinge ngarŭm ati, ka kuu nyibŭŭs ngga ayŭh, isa so-duwŭh ta dapŭd anak so ayŭh.”
Jerusalem, pimritah mu ngga daya mu inŭh keya ka Sodom ngga Gomorrah. Dingah kayuh adi TUHAN nang di kuu. Nakit dingah kayuh adi Tapa ta ngajar di kuu.
Arap adŭp mu re ngukum kuu, ka urah mu adi tagan Aku re nunggu kuu. Kuu re puan munki masam sipŭ buang arap-i kuu tagan Aku, adi TUHAN Tapa mu, buang kuu mbŭh dŭh tia tŭtŭd di Aku. Aku, adi TUHAN Raja adi Bisa-pŭrŭg, mbŭh minyu.”
Mangŭh kah ngara ripas ngara ko ndai kayuh adi sipŭ anŭ? Dŭh, ngara taŭn dŭh mangŭh; raŭn ngara dŭh gŭh pandai marui bireh. Ngapŭi ngara re rabu mun ngara adi bŭkŭn adi mbŭh rabu. Kan Aku ngukum ngara, anŭ re pimungan ngara. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.”
Daya Ku, mangŭh kah angān ripas angān ndai kayuh adi sipŭ anŭ? Dŭh, angān manŭn dŭh mangŭh; raŭn ngan dŭh gŭh pandai marui bireh! Ngapŭi angān re rabu mun ngara adi bŭkŭn mbŭh rabu; kan Aku ngukum angān, anŭ re pimungan ngan. Aku, adi TUHAN, mbŭh minyu.
Ayŭh ngga anak anak dayung-i sambuh amai ngara biyŭn raru bagŭ kayuh man ka rŭŭ darŭm damai ngga siramat, pak ngara dŭh turung daya adi sirata ngga adi susah.
Ka aku raan puan pasar simŭng tanduk anŭ di tunduh ubak-i ka tanduk anŭ adi ruah ripas anŭ adi dimbut taruh tanduk adi bŭkŭn. Tanduk anŭ biyŭn batŭh ka baba ka mbŭh minyu gambung. Tanduk anŭ mbŭh rabis taru nŭŭh kiris so adi bŭkŭn.