Daya adi ndai tibudo dŭh adŭ biyŭn atin ka pikir ngga nang, “Kada kayuh anŭ aku mbŭh badang. Aku ndai ruti ka manggang dagin ka man-i. Tadŭh apŭg kayuh anŭ aku pakai ngga ndai tibudo. Tingga meh aku nyambah apŭg kayuh!”
TUHAN minyu pasar bara daya anŭ, “Ngara suka bu so Aku, ka ngara dŭh re an nakit jaga urah-i. Ngapŭi Aku dŭh munos asŭng di ngara. Aku re ingat pingandai sarah ngara ka ngukum ngara sabab dosa ngara.”
Arap adŭp mu re ngukum kuu, ka urah mu adi tagan Aku re nunggu kuu. Kuu re puan munki masam sipŭ buang arap-i kuu tagan Aku, adi TUHAN Tapa mu, buang kuu mbŭh dŭh tia tŭtŭd di Aku. Aku, adi TUHAN Raja adi Bisa-pŭrŭg, mbŭh minyu.”
Judah, kuu mbŭh bada kayuh anŭ nyatŭk adŭp mu so pimudip mu ngga kayuh adi kuu mbŭh ndai. Dosa adŭp mu mbŭh taban sangsara anŭ, ka-i mbŭh tabŭk atin mu.
“Mun sadis sadis adi angān ngga tayung-babuk ngan, raja raja ngan ngga bara pinguru ngan, ka daya tarun tana rais ngan, jugan di kupo kupo di Judah ka di aran aran Jerusalem, angān pikir TUHAN dŭh puan ka mbŭh kambŭt kah?
Ngara jugan sadis ka Aku ka man dagin so sadis anŭ. Pak Aku, adi TUHAN, dŭh munos asŭng di ngara, ka madin Aku re ingat dosa ngara ka ngukum ngara amai dosa ngara; Aku re pait ngara pari ka Egypt!
TUHAN nang, “Sopŭrŭg pingandai arap ngara piguru di Gilgal. Diginŭ inŭh Aku piguru tiru di ngara. Ka sabab arap adi ngara mbŭh ndai, Aku re pibu ngara so tarun tana Ku. Aku re dŭh tia rindu ngara; sopŭrŭg pinguru ngara mbŭh rawan Aku.
Ngapŭi angān dŭh patut nang daya sarah bait dŭh sarah diŭ so tipuh-i. Itong dŭh siŭn patŭd sibayuh Tuhan mandŭg; Ayŭh re bada tatŭng sopŭrŭg rusia adi dog sukan darŭm karŭm samŭn pinŭtŭn atin manusia adi bisukan. Ka komŭnŭ barang naan daya re trima puji-i so Tapa nanyam patut.
Mating kayuh bisa dog sukan so Tapa; barang masam kayuh adi mbŭh dog napa taŭn-i tatŭng di batŭh-I. Ka ata dŭh siŭn dŭh an dapu tanggong pimudip adŭp ta di sirung jawin-I.