Aku puan angān dŭh bisa dog sabah; angān dog puan nimun daya adi raan birawan. Ngapŭi angān bŭn dingah pasar kayuh anŭ, ka ndi bang pinganang pasar-i mating gŭh ndŭg kajit ngan.
Kieh mbŭh rawan Kaam, tirawan Kaam, ka abah tunda Kaam. Kieh mbŭh kinanyuh daya bŭkŭn ka nyipunok Kaam. Pikir-kira ami sarah; pinganang ami pinganang kadong.
Jadi kidaan di ngara kayuh adi Aku, adi TUHAN Raja, nang: re mating tia nyikite. Kayuh adi Aku mbŭh nang re dog ndai. Aku, adi TUHAN Raja, mbŭh minyu!”
Aku dŭh re masi di anak anak-i; ngara anŭ anak so dayung sundar adi dŭh puan mangŭh. Adŭp-i mbŭh nang, “Aku re di ka yŭn ambai ku. Ngara nggen di aku pinguman ka piin, buruh biri ka banang linen, inyo kanā ka wain.”