“Angān mbŭh kiris kayuh adi Aku, adi TUHAN, mbŭh ndai di tunduh daya Egypt ka munki Aku mbŭh taban angān keya ka beuh taban anak-i di urad-i, ka taban angān kamati ka yŭn adŭp Ku.
piagah pinganang ati di barang naan daya di Jerusalem. “Aku ingat munki masam tŭtŭd kuu di tika kuu gibabŭ sŭ, munki masam kuu rindu Aku di tika kuu bauh ko sawan; kuu tunda Aku mutas tarun tana-pajam, mutas tana adi bŭn dog ngŭmŭh.
Aku re nggen pari teya anggor-i ka bada Rubān Pinyusah jadi tiban pingarap. Ayŭh re pari ka Aku diginŭ nimun adŭp-i adi gi-mara dawŭ-i, di tika ayŭh mandŭg so Egypt.
TUHAN nang di daya-I, “Aku taŭn ari rindu angān.” Pak ngara nam, “Munki Kaam rindu kieh?” TUHAN nam, “Esau ngga Jacob bijurud, pak Jacob ngga bara sesang-i Aku rindu,
di yŭn ngara rŭŭ ndŭg ka Herod mbŭh kabŭs. Ayŭh mbŭh simŭnŭ ngga bada bitŭtŭk kayuh adi Tuhan ko nang so baba nabi, “Aku bagan Anak Ku da ruah so Egypt.”