Aku re bada kuu ngga dayung anŭ tiru di dingan ngan; bara sesang-i ngga tung jamu re jadi pinganyu. Anak sukuh-i re mŭmŭs ubak mu ka kuu re kuut tiga ngara.”
Daya re bisukan darŭm tāng di darŭd darŭd batuh, puan kah kareh rubang di tana yŭn mangān baji TUHAN ka bisukan so kuasa ngga bragah-I, kan Ayŭh mandŭg di ngugoh ong.
Tingga kayuh adi jadi maning kuu: Daya mu mbŭh tikuruk re mari! Anak anak dari mu re mandŭg so rais adi jo; Anak anak dayung mu re dog kabis mun anak-sŭ.
Sopŭrŭg biri Kedar ngga Nebaioth re dog taban ka kuu ndu sadis ka dog jugan di tunduh mija-sambah ngga pimunos asŭng TUHAN. TUHAN re bada Ramin-I rabis bragah so adi mbŭh.
Pirabur, pirabur! Sawŭ, Aku re bada kupo anŭ rabur. Pak ati dŭh re jadi sibayuh sianŭ adi Aku mbŭh mien bada ngukum kupo ati mbŭh mandŭg. Di tika anŭ Aku re nggen-i di ayŭh.
Kan Aku pait-i ka ong daya adi mbŭh kabŭs, jawŭn pinyirabu-i re bada bangsa bangsa bigugoh. Sopŭrŭg tŭngŭn kayuh di Eden adi siabo pimuah di Lebanon adi mbŭh mūn ka ong daya adi mbŭh kabŭs re angan pinyirabu-i.
Komŭnŭ daya anŭ taban aku mŭrŭt so tiban-bās di parad ka utara di ka jawin Ramin TUHAN. Darŭm aku tingga, aku kiris Ramin TUHAN mbŭh brisi ngga jawa bragah-I. Aku sidikang ka mŭŭb di tana,
TUHAN Bisa-pŭrŭg nam, “Aku re pait pinyisung Ku bada sidia aran yŭn Ku. Komŭnŭ TUHAN adi angān jiroh re gŭgŭh mandŭg ka Ramin-I. Pinyisung adi angān kajŭn re mandŭg ka piagah simanya Ku.”
Ndi andu kan Jesus ngajar daya ka nyuse Agah Kana di Ramin Tuhan, bara pingubak imam ngga bara gurū Ukum-adat Jahudi samŭn bara nyamba bangsa Jahudi mandŭg,
Pinganang jadi manusia ka, puno ngga pinyirasi-mandis ngga pinyawŭ, mbŭh rŭŭ di ruang ta. Ata mbŭh kiris bragah-I; bragah adi-I kambat jadi Anak tambŭ Sama-I.
Surat-kudus ko ninjau nang Tapa re bada daya adi dŭh bangsa Jahudi bamai ngga adŭp-I so ka pinyabah. Jadi Surat-kudus kidaan Agah Kana di Abraham: “So kuu Tapa re nyiberkat sopŭrŭg manusia.”