David bipikir, “Ramin TUHAN adi anak ku an pijog dŭh siŭn dŭh an adi grua ka adi timagah di ndi ong ong. Pak ayŭh gi-mara buang bayuh sukup pinyipuan di kayuh ati, jadi aku dŭh siŭn dŭh sidia.” Jadi David mbŭh nguruk raru bagŭ preka piramin sibayuh ayŭh kabŭs.
Ngara nang ragu puji TUHAN, ka pari pari nang tibŭn ragu anŭ: “TUHAN inŭh kana, ka pinyirindu-I yŭn Israel inŭh tan adu adu.” Sopŭrŭg ngara nyirais ngga situngang tungang ngara, muji TUHAN, sabab kraja na pinagap-rasan mbŭh dog piguru.
Bagŭ imam, daya Levi, ngga pingubak manak, adi mbŭh minyamba adi ko kiris Ramin TUHAN adi sibungas-i, sien kan ngara tingga puun pinagap-rasan dog na. Pak adi bŭkŭn adi agi diginŭ nyirais amai gaŭn.
Dawŭ-i ngara mingangŭn di ramus batuh batuh brega ngara, pak ngara pakai-i ngga ndai tibudo adi sipŭ. Anŭ sabab TUHAN mbŭh bada buat-rata ngara jadi kayuh adi sidot ngara kiris.