Aku puan nang Kaam suba atin barang naan daya, ka taŭn munos asŭng di daya adi jujur. Ngga atin jujur ka tŭnggŭn aku mbŭh ngga siabo asŭng nggen sopŭrŭg ati ka Kaam, ka aku mbŭh kiris munki masam daya Mai adi agi tikuruk digiti ngga sanang asŭng taban sadis ka Kaam.
Nimun urun bisangan di tuan-i, nimun pinguses bisangan di tuan dayung-i, simŭnŭ inŭh kieh re nyigura ka Kaam, O TUHAN adi Tapa ami, ndŭg ka Kaam mbŭh masi di kieh.
TUHAN Bisa-pŭrŭg nang di bara imam, “Anak stabi di sama-i, ka urun stabi di tuan-i. Aku ati Sama ngan, mani angān dŭh stabi di Aku? Aku ati Tuan ngan, mani angān dŭh taru di Aku? Angān ngamun Aku, pak angān siken, ‘Munki kieh ngamun Kaam?’
“Mating daya bisa jadi urun duwŭh naan tuan; ayŭh re tiru di sianŭ ndi ka rindu di sianŭ ndi; ayŭh re tŭtŭd ngga sianŭ ndi ka ngamun sianŭ ndi. Angān dŭh bisa bituan di Tapa buang bituan di duit.
Aku ati gŭh, daya adi ribo kuasa bara pingibās, ka aku biyŭn soldadu di ribo ku. Aku mritah siati, ‘Panu!’ ka-i panu; aku mritah siajeh, ‘Mandŭg!’ ka-i mandŭg; ka aku mritah urun ku, ‘Ndai ati!’ ka ayŭh ndai-i.”
Amai daya urun adi mbŭh dog bagan Tuhan inŭh daya Tuhan adi mbŭh dog pirupas; simŭnŭ gŭh daya adi dŭh urun adi dog bagan Kristus mbŭh jadi urun Kristus.
Kieh ngangŭn pikir-kira atin ami mbŭh kiren nang pimudip ami di ong ati, ka rabis-i gaya pimudip ami ngga angān, mbŭh dog nguasa atin adi dŭh an miman kayuh ngga atin bisig so Tapa buang ngga atin tŭnggŭn, so ka kuasa pinyirasi-mandis Tapa ka dŭh so ka pinyibijak manusia.
Jadi meh, bara dingan ku adi aku rindu, nimun angān siraru tunda pinganang ku sitadŭn aku agi ngga angān, angān jung ka rabis patut tunda pinganang ku madin sitadŭn aku jo so angān. Ndai kraja ngan darŭm taru ka stabi ngga nyukup adŭp ngan yŭn dog nyiramat,
Madin ayŭh dŭh-i urun adŭ, pak mbŭh rabis so urun: ayŭh inŭh dingan darŭm Kristus adi aku rindu. Ayŭh inŭh adi aku raru siŭt! Ka rabis so anŭ ayŭh re di kuu urun ka dingan darŭm Tuhan!
“Ngapŭi meh madin,” Joshua pijuu nang, “Stabi di TUHAN ka bituan di Ayŭh ngga batur sawŭ ka ngga puno pinyabah. Taran sopŭrŭg tapa adi tayung-babuk ngan nyambah di Mesopotamia ka di Egypt, ka bituan di TUHAN adŭ.