Jacob nang, “San andu gibabŭ jawa, ka gibayuh gŭh jam adi ngga kaban dāng kudip dog pibŭrŭt, mani angān dŭh nggen nok di dāng anŭ, ka taban ngara pari ka tarun tana kupai?”
Ndai sopŭrŭg kraja ngan ngga siabo tungang ngan, sabab di ong daya adi mbŭh kabŭs re mating kraja, mating pikir-kira, mating pinyipuan, mating pinyibijak; kamanŭ angān re di.
Jesus nam, “Dŭm nyitiro adŭ jawa agi ngga angān. Panu meh darŭm jawa san angān biyŭn-i, sibia-i angān sidatan karŭm, amai daya adi panu darŭm karŭm dŭh puan kamaki-i panu.
Angān dŭh siŭn dŭh an ndai simŭnŭ, sabab angān puan tika-i mbŭh mandŭg adi ngga angān patut burah so bŭŭs. Amai tika adi ngga ata dog nyiramat madin mbŭh sindŭk. Dawŭ-i jo, darŭm tipuh adi ngga ata sibungas sabah.
Jadi madin, kasŭk pimakai-basi Tapa, isa kan andu adi arap anŭ mandŭg, angān re tungang rawan serang pinganyu; ka kan ko birawan ndŭg pinŭbŭn-i, angān re babŭ tagap mijog.