4 Ayŭh nang di aku, “Ka madin, Daniel, tŭŭp surat anŭ ka na patis dieh isa-i birabŭt ndŭg andu sikasŭn. Sibayuh ndŭg tipuh anŭ, bagŭ daya re saat jam suba mirati kayuh adi mbŭh jadi.”
Rati sopŭrŭg kayuh adi dog kiris keya ka darŭm pŭmŭh re dog sukan so kuu; anŭ re keya ka surat-barun adi mbŭh dog matis. Kambŭi kuu taban-i ka yŭn daya adi pandai basa ka bada ayŭh basa-i yŭn mu, ayŭh re nang ayŭh dŭh dapŭd sabab-i dog matis.
Buran re jawa mun batŭh andu, ka batŭh andu re pikuju kari jawa so adi mbŭh, mun jawa ju andu dog nyekar ndi sidah. Sopŭrŭg kayuh anŭ re jadi kan TUHAN marut ka pibua tawan adi-I mbŭh ndai di daya-I.
Daya di Jerusalem, panu matak mari di aran kupo ngan! Tingga bait tauh! Tingga adŭp ngan! Jiroh di ndi passar passar! Tungang kuu dapŭd ndi naan daya adi ndai kayuh adi batur ka suba tŭtŭd di Tapa? Kambŭi agi, TUHAN re apun Jerusalem.
(Darŭm sawa adi taruh Cyprus jadi raja-empaya Persia, ndi pinganang dog pinandŭng di Daniel, adi dog kadŭn gŭh Belteshazzar. Pinganang anŭ sawŭ pak raru mbar dog mirati. Kayuh anŭ dog kidaan rati-i di ayŭh darŭm kayuh adi dog kiris keya ka darŭm pŭmŭh.)
Pinguru pinguru adi bijak re kutung pinyibijak ngara ngga bagŭ daya. Pak agi gŭh andu-i kada so ngara re agi dog siŭ darŭm perang puan kah dog badang bada kabŭs, ka kada re dog mirupak ka jadi daya-takap.
“Kan tipuh raja Syria mbŭh re mungan, raja so Egypt re nyerang ayŭh, ka raja Syria re maras serang anŭ ngga sopŭrŭg kuasa-i, pakai krita krita kuda, dudu kuda, ngga dudu kapar. Ayŭh re nyerang bagŭ rais, mun piin uba nyarab.
Gabriel mandŭg ka mijog sindŭk aku, ka aku mbŭh raru taru ndŭg ka tumbang ka tana. Ayŭh nang di aku, “O manusia adi bisa kabŭs, mirati meh kayuh adi kuu kiris anŭ. Kayuh adi dog kiris anŭ inŭh pasar pimungan ong.”
Kayuh anŭ adi dog kiris keya ka darŭm pŭmŭh pasar sadis singumi andu ngga sadis isan isan adi muko dog kidaan rati-i di kuu re jadi bitŭtŭk. Pak dŭh diŭ bada daya puan, sabab gi-dŭm tui ngga kayuh anŭ re jadi bitŭtŭk.”
Pak aku siken: Sawŭ kah ngara gibayuh dingah agah anŭ? Mbŭh ngara dingah, amai sak adi dog nang darŭm Surat-kudus: “Jawŭn sirŭŭn ngara mbŭh tambus ka barang yŭn di ong; pinganang ngara mbŭh ndŭg bŭngŭn ong.”