Pinguru adi bijak re nyirinyak ngga sopŭrŭg jawa rangit. Ka ngara adi mbŭh ngajar bagŭ daya ndai kayuh adi batur re nyirinyak mun bitang ndŭg situi tui.”
Ayŭh nang di aku, “Ka madin, Daniel, tŭŭp surat anŭ ka na patis dieh isa-i birabŭt ndŭg andu sikasŭn. Sibayuh ndŭg tipuh anŭ, bagŭ daya re saat jam suba mirati kayuh adi mbŭh jadi.”
TUHAN Bisa-pŭrŭg agi nang: “Kambŭi kuu tunda ukum-adat Ku ka ndai kraja adi Aku mbŭh nggen di kuu, kuu re babŭ jadi tukang nguasa Ramin Ku, ka simŭnŭ gŭh tukang ngatur badag-i, ka Aku re dingah dua mu, nimun Aku dingah dua dua bara malaikat adi agi di sirung jawin Ku.
Jesus nang di ngara, “Sabah meh, kan Anak Manusia guru di takta-I adi bragah darŭm Ong Bauh Tapa, angān adi simŭng-duwŭh naan pinunda Ku re guru gŭh di takta, mritah simŭng-duwŭh tibaran-asar Israel.
Bijaga meh ka ari simayang isa angān bake buang siramat darŭm nura sopŭrŭg kayuh anŭ adi re tambus; ka angān meh re dapŭd mijog di sirung jawin Anak Manusia.”
Pŭrŭng ta ati agi keya ka bari adi yŭn ta rŭŭ di ong ati. Pak kan bari ati dog nyirubuh, ata puan Tapa re nggen di barang naan ata tarun yŭn rŭŭ. Ramin arŭn anŭ dŭh-i re ramin adi manusia ndai, pak ramin arŭn di shorga adi tan adu adu.
Komŭnŭ aku dingah sirŭŭn so shorga nang, “Nuris ati: So madin, sanang inŭh ngara adi kabŭs darŭm ngara bituan di Tuhan!” “Manŭn sawŭ!” nam Roh Kudus. “Ngara re rŭŭ so kraja jera ngara, amai ngara re dog ngupah sabab pingandai kana ngara.”