Angān mbŭh purun bagŭ gandom, pak dŭh sadang ngga bada adŭp ngan bisoh. Angān biyŭn wain an ngan nok, pak dŭh re sadang ngga bada angān mabuk! Angān biyŭn piraka, pak dŭh re sadang ngga bada angān paras. Ka daya adi nyiraja dŭh re tungang dapŭd bagŭ duit ngga biranja adŭp-i.
“Angān harap pingatŭm adi bagŭ, pak-i jadi adi sŭ. Ka kan angān taban buwa pingatŭm ngan ngga maad, Aku poh-i bada miyap. Mani Aku ndai simŭnŭ? Aku ndai simŭnŭ sabab Ramin Ku nyibawang, darŭm barang naan angān dŭh paya paya ngatur ramin adŭp-i.
Angān dŭh siŭn dŭh stabi di Aku ngga pingandai ngan. Kambŭi angān dŭh tunda pinganang Ku, Aku re mangu angān. Aku re mangu kayuh adi angān dapŭd adi ngga angān kudip adŭp ngan. Sawŭ, Aku muko mangu kayuh kayuh anŭ, sabab angān dŭh mbit bat di pesan Ku.