Bara dari adi dog bagan so tarun tana-pajam tikuruk diginŭ ka dapŭd dog dingah sirŭŭn ngara pawŭn. Ngara kasŭk garang di tangan ngara duwŭh ka na makota adi ramus di ubak ngara.
TUHAN nang, “Ngara anŭ ngisi ramin bās-i ngga kayuh kayuh adi tambit-i pakai aran adi sarah ka ganas. Ngara taŭn dŭh adŭ puan munki re bada adŭp-i jujur.
Kidaan di ngara adi rŭŭ di istana di Egypt ngga di Ashdod: “Tikuruk di sandah sandah maning Samaria ka tingga pito bās ngga barang masam sarah adi dog ndai diginŭ.”
Aku puan munki masam sipŭ dosa ngan ka kudu pingandai sarah mbŭh ngan ndai. Angān kisiis daya adi kana, angān man suap, ka bitan sirŭŭn daya sirata dog dingah di tarun yŭn bisara.
Agi kah kuda bikaduh di tunduh sandah batuh? Agi kah daya majak rawŭt ngga sapi? Pak angān mbŭh bada pinyitŭnggŭn marui jadi rasun, ka kayuh adi batur angān bada marui jadi kayuh adi sarah.
Kan daya nang, “Ati tika damai, ka mating ani ani pito,” nganŭ gŭh pinyusah re gŭgŭh timbur ka nyatŭk ngara! Pinyusah anŭ re nyirŭgŭh mandŭg keya ka dayung adi bite nyirŭgŭh naman sarang re biranak, ka mating daya re tungang pirupas adŭp-i so pinyusah anŭ.
buang re siken, “Ayŭh bijanji re an mandŭg, dŭh kah? Diki meh Ayŭh, garang? Bara tayung-babuk ta mbŭh kabŭs, pak sopŭrŭg kayuh babŭ mun mun-i so sibungas ong jadi!”
Ka darŭm ndi jam sopŭrŭg pinyikaya-i anŭ mbŭh mating!” Sopŭrŭg pingubak kapar ngga bara pinupang-i, bara adi pimanu kapar ngga sopŭrŭg adi nyiraja kudip adŭp-i di rawŭt, mijog so jo,