Aku kidaan ati di angān isa di andu daya ndai simŭnŭ, angān bisa ingat kayuh adi Aku ko kidaan di angān. “Aku mating kidaan kayuh ati di angān di sibungas-i, amai Aku agi ngga angān.
Amai ngara adi ndai kayuh adi mun anŭ dŭh-i bituan di Kristus Tuhan ta, pak ndai kana yŭn adŭp-i. Ngga bang bang piminyu adi mandis ka ngga pinganang adi nganju katuh daya ngara nipu daya adi dŭh puan ani ani.
Jadi meh, angān adi aku rindu, mijog tagap ka dŭhnyah bada ani ani pigayo adŭp ngan. Na atin ngga pikir ngan di kraja Tuhan, amai angān puan sopŭrŭg kayuh adi angān ndai yŭn Tuhan dŭh-i au-tarun.
Ka ata dŭh re tia mun anak-anya, udah anyut kamati kamanŭ da sabak ajar daya pinipu, adi taban daya ka aran pimudip adi sarah ngga akar tipu adi ngara nimbu.
Amai sunggu aku mating ngga angān darŭm pŭrŭng, aku agi ngga angān darŭm roh, ka aku gaŭn kan aku kiris angān ndi atin buang tagap darŭm pinyabah di Kristus.
Dŭhnyah bada daya piurun angān ngga pinyibijak manusia adi dŭh biguna adi bisa kinanyap angān. Ajar anŭ dŭh-i mandŭg so Kristus, pak ajar manusia adi mūn so sesang ndi ndŭg sesang andi, buang-i ajar adi mandŭg so roh roh adi nguasa rangit ngga ong.
Tapa nyiramat Lot, daya adi kana, adi mbŭh raru susah da pimudip daya adi dŭh puan ukum-adat, anŭ inŭh pimudip ngara adi dŭh tatu darŭm pingandai kais.
Angān adi aku rindu! Ati adi madin inŭh surat adi duwŭh adi aku nuris ka angān. Ngga so-duwŭh surat ku ati aku suba kies pikir-kira adi bisig darŭm pikir ngan darŭm ku kidaan sopŭrŭg kayuh ati isa angān dŭh kambŭt-i.
Suba kira munki masam kuu mbŭh rabu! Dŭh tia bidosa pak ndai nimun dawŭ-i di andu kuu babŭ sabah di Aku. Kambŭi dŭh, Aku re mandŭg ka kuu ka tambit rika prita mu so tarun yŭn-i.