“Panu ka barang yŭn darŭm kupo Jerusalem ka na tandā di arŭ barang naan daya adi susah ka adi bipito sabab sopŭrŭg kayuh sipŭ adi dog ndai darŭm kupo.”
Siŭ daya adi minyamba, adi mara, sindŭ daya, ka anak anak daya. Pak dŭhnyah nyingŭg ngara adi biyŭn tandā di arŭ ngara. Piguru so ti, so Ramin Ku.” Jadi ngara piguru ngga bara pinguru adi mijog diginŭ darŭm Ramin TUHAN.
Patut dog ingat, ukum ukum-adat dog ndai, dŭh-i yŭn daya adi kana, pak yŭn daya adi miranggar ukum-adat ngga daya adi arap, yŭn daya adi dŭh stabi di Tapa ngga adi bidosa, yŭn daya adi dŭh biyŭn adat ngga adi udip puno ngga tibiat ong, yŭn bara pinyiŭ adi siŭ ndŭg ka sindŭ sama adŭp-i,
Pinyabah inŭh adi bada Abel jugan ka Tapa sadis adi kana dŭ so tung Cain. Sabab pinyabah-i ayŭh mbŭh daya tŭnggŭn di batŭh Tapa, sabab adŭp Tapa mbŭh munos asŭng-I di pinganggen-i. So ka pinyabah-i Abel babŭ minyu, sunggu ayŭh mbŭh kabŭs.
Jadi meh, ngaku sarah ngan di dingan ngan buang simayang yŭn dingan ngan, isa angān dapŭd bua. Dua daya adi ndai pinyiraan Tapa biyŭn kuasa buang ngasi.