“Pak kambŭi daya tŭnggŭn ko ndai kayuh kana ka piguru ndai sopŭrŭg pingandai arap, pingandai sipŭ adi daya arap ndai, re adu adu udip kah ayŭh? Dŭh! Pingandai kana-i re abo dog kambŭt. Ayŭh re kabŭs sabab dŭh tŭtŭd di Aku ka sabab dosa-i.
“Kambŭi daya adi sawŭ kana piguru ndai arap ka Aku na ayŭh darŭm pimudip adi susah, ayŭh re kabŭs kambŭi kuu dŭh bakan ayŭh. Ayŭh re kabŭs sabab dosa-i — Aku dŭh re ingat pingandai kana-i — ka Aku re bada kuu dapu tanggong di pinyikabŭs-i.
Kambŭi Aku bijanji an nggen udip di daya adi kana, pak kambŭi ayŭh piguru pikir pinyikana-i adi dawŭ mbŭh sukup ka piguru ndai dosa, Aku dŭh re ingat tadŭ tadŭ pinyikana-i adi dawŭ. Ayŭh re kabŭs sabab dosa-i.
Amai John Pembaptisa ko mandŭg ka angān, kiren di angān aran adi batur, ka angān dŭh an sabah ayŭh; pak daya pinsuke ngga dayung sundar sabah ayŭh. Adŭp ngan kiris ngara ndai simŭnŭ, dŭh gŭh angān ripas anŭ ngubah pikir ngan ka sabah ayŭh.
Angān adi aku rindu, aku ko ngga situngang tungang ku nuris ka angān pasar pinyiramat anŭ adi samah ta dapu, kan aku kinyam raru biguna-i aku rasu nuris surat ati ngga ngatat angān da pijuu birawan yŭn pinyabah anŭ adi ndi sidah yŭn adu adu Tapa mbŭh nggen di daya-I.