TUHAN nang di aku, “Aku biyŭn kraja adi rabis bās yŭn mu, urun Ku. Dŭh-i kuu re bada pari bās adŭ daya Israel adi babŭ udip, pak Aku re bada kuu jadi jawa ani yŭn bangsa bangsa; isa sopŭrŭg daya di ong dapŭd dog nyiramat.”
Ripas pimudip sangsara, ayŭh re pari gaŭn; ayŭh re puan nang sangsara-i dŭh kayuh adi dŭh biyŭn rati. Urun Ku adi tŭtŭd, adi yŭn asŭng Ku munos, re gŭrŭng ukum daya bagŭ sabab ayŭh Aku re apun ngara.
TUHAN nang, “Mandŭg, barang naan adi badŭh asŭng; digiti agi piin! Mandŭg, angān adi dŭh biyŭn duit; miris gandom ka man! Mandŭg! Miris wain ngga sisuh; dŭhsah bayar ani ani!
Kidaan di ngara nang siragi Aku, adi TUHAN Raja, Tapa adi udip, Aku dŭh munos asŭng kiris daya adi bidosa kabŭs. Raan dŭ Aku kiris ngara ko bidosa ka udip. Israel, dŭh tia ndai dosa. Mani kuu raan kabŭs?
Ka ngga adŭn-I, agah pasar daya patut marik pimudip-i pari ka Tapa siŭn dapŭd pingapun dosa, dŭh siŭn dŭh dog nyuse di sopŭrŭg bangsa, piguru so Jerusalem.
kuu an duduh darŭm kuu ngika ka ngajar daya adi matah kuu; amai sawŭ, nŭŭh dŭh puan kadŭ Tapa re nggen di ngara aran ngga marik pimudip ngara pari ka adŭp-I ka natŭng ajar adi sawŭ.
So Paul, adi urun Tapa ka pinyuruh Jesus Kristus. Aku mbŭh dog mien ka dog pait da turung nagap pinyabah bara daya adi Tapa mbŭh mien ka nyiruton ngara siŭn ngara natŭng ajar adi sawŭ adi dog ngajar adat ta,
Tuhan dŭh-I sais ndai kayuh adi-I ko bijanji an ndai, sak adi nang daya. Ayŭh sabar ngga angān, sabab Ayŭh dŭh raan tadŭ tadŭ daya dog pirabur, pak raan sopŭrŭg daya marik pimudip-i pari ka adŭp-I.
Komŭnŭ aku kiris malaikat adi bŭkŭn mikabur bigatung di rangit, taban Agah Kana adi tan adu adu re-i piagah ka manusia di ong, ka barang bangsa, tibaran-asar, piminyu, ka rais.