5 ka nang di ayŭh, “Tingga, kaam mbŭh jadi makin minyamba, ka anak anak mai mbŭh dŭh tunda danding mai. Ngapŭi meh, tijuan ndi naan raja yŭn ami, isa kieh biyŭn raja mun rais adi bŭkŭn.”
So tunduh batuh batuh adi bigatung aku tungang kiris ngara; aku tungang nyibatŭh ngara so dudu sandah. Ngara inŭh ndi bangsa adi udip sadi; ngara puan adŭp-i mbŭh dog nyiberkat rabis so bangsa bangsa bŭkŭn.
Aku ati Tapa ngan, adi pirupas angān so sopŭrŭg susah ngga jera ngan, pak andu ati angān mbŭh tirawan Aku ka mbŭh mite Aku bada nggen raja di angān. Kana, nguruk garang adŭp ngan di sirung jawin TUHAN nanyam ka tibaran tibaran-asar ngga manak manak ngan.’ ”
Ati mbŭh tipuh raga, dŭh kah? Pak aku re bidua, ka TUHAN re pait dudū ngga ujen. Kan kayuh anŭ jadi, angān re rada angān agi ndai dosa bās rawan TUHAN kan angān mite Ayŭh nggen raja di angān.”
ka madin angān mbŭh biyŭn ayŭh da nguru angān. Ka aku ati, aku mbŭh minyamba ka ubok ku mbŭh buda, ka bara anak dari ku agi ngga angān. Aku jadi pinguru ngan so aku gi-mara ndŭg madin.
Jeja ka kaldi kaldi anŭ adi mbŭh taruh andu manyap, dŭhnyah gapang; kaldi kaldi anŭ mbŭh dog dapŭd. Pak asi meh sianŭ adi daya Israel mbŭh raru raan? Kuu inŭh — kuu ngga rawang sama mu.”