Pak David nang di Abishai ngga di jurud-i Joab, “Dŭhsah sua nang ani ani. Angān re ndai pinyusah di aku kah? Aku inŭh raja Israel madin, ka mating daya Israel re dog ukum kabŭs andu ati.”
Dŭhnyah maras dendam, bara dingan ku, pak nyerah-i ka darŭm tangan Tapa. Amai Surat-kudus nang, “Aku re maras arap ngara, Aku re ngukum arap ngara, Tuhan nang.”
Dŭhnyah maras arap ngga arap, puan kah maras pangu ngga pangu; pak maras ngga berkat, sabab berkat inŭh adi Tapa bijanji an nggen di angān di andu Ayŭh bagan angān.
Ta aku. Kambŭi aku agi ndai sarah, angān bisa nyarah aku di sirung jawin TUHAN ka di sirung jawin raja adi-I mbŭh mien. Mbŭh kah aku tambit sapi daya bait kaldi daya? Mbŭh kah aku nipu bait kinanyuh daya? Kambŭi aku agi ndai kayuh anŭ, aku bisa bayar pari.”
Ngara nang di ayŭh, “Ati inŭh pluang mai! TUHAN mbŭh kidaan di kaam nang adŭp-I re na pinganyu mai di tangan mai ka kaam bisa ndai di ayŭh nanyam pinyiraan mai.” David sigawang di ka yŭn Saul, ka Saul dŭh rada ayŭh kapŭg sigŭn jipo ambu-i.
ka ayŭh nang di daya-i, “Isa-i TUHAN pijo aku so ndai sarah di tunduh tuan ku adi adŭp TUHAN mbŭh mien bada jadi raja! Aku manŭn dŭh siŭn ida ida ngga ayŭh, sabab ayŭh raja adi dog mien adŭp TUHAN!”