David siken TUHAN, “Bisa kah aku nyerang bara daya Philistine anŭ? Re Mai nggen kah pimanang di aku?” “Bisa, nyerang nŭh!” TUHAN nam. “Aku re bada kuu manang!”
David siken Tapa, “Bisa kah aku nyerang daya Philistine? Re Mai nggen kah pimanang di aku?” TUHAN nam, “Bisa kuu nyerang ngara ka Aku re nggen di kuu pimanang!”
Ka Gideon nang di Tapa, “Dŭhnyah tuas di aku, bada aku minyu dŭm ndi sidah. Turung bada aku ndai ndi pinyisuba dinge ngga buruh biri anŭ. Saba ati, bada buruh biri anŭ badŭh, ka bada tana anŭ bisa.”
TUHAN nang di Gideon, “Aku re nyiramat angān ka nggen pimanang di angān ngarah daya Midian ngga taruh ratus naan bara dari adi nyarek piin anŭ. Kidaan di barang naan adi bŭkŭn bada mari.”
Pak daya David nang di ayŭh, “Digiti di Judah mbŭh sadang gŭh kayuh adi ata taru. Re rabis mandam kambŭi ata di ka Keilah ka nyerang bara soldadu daya Philistine!”
Jadi David ngga daya-i di ka Keilah ka nyerang daya Philistine; ngara siŭ bagŭ daya Philistine ka tambit dāng kudip ngara. Ka simŭnŭ inŭh David nyiramat kupo anŭ.
David siken TUHAN, “Bisa kah aku tadak bara pirupak anŭ? Bisa kah aku nakap ngara?” Ayŭh nam, “Tadak ngara; kuu re nakap ngara ka nyiramat bara adi dog nakap.”