Sopŭrŭg nasip manusia samah, ka anŭ inŭh sarah mun sopŭrŭg kayuh adi bŭkŭn adi jadi di ong ati. Sitŭkŭd manusia udip, pikir-kira ngara puno ngga andam ka sangsara, ka gŭgŭh ngara kabŭs.
Pilate nang dinge, adi pitaruh saba, di ngara, “Pak ani sarah-I? Aku dŭh tungang dapŭd sarah-I adi bisa bada Ayŭh patut dog ukum kabŭs! Aku re bada Ayŭh dog madŭs ka komŭnŭ pirupas ayŭh.”
“Aku re nyigaru ayŭh bada rakat di sindung anŭ,” Saul nang darŭm asŭng-i, ka ayŭh nyigaru David ngga jarok-i piduwŭh kari; pak David ari rikas sigen adŭp-i.
Jonathan nganju David di sirung jawin Saul, nang-i, “Tuan, dŭhnyah ida ida ngga urun mai David. Ayŭh bŭn ndai sarah di kaam; tibarik kayuh adi mbŭh-i ndai siraru jadi pinurung bās di kaam.
Ayŭh ruban asŭng di andu ayŭh siŭ Goliath, ka TUHAN nggen pimanang bās di Israel. Kan kaam kiris-i, adŭp mai munos asŭng. Mani, meh, kaam raan ida ida ngga daya adi dŭh sarah ka siŭ David ngga dŭh biyŭn pada?”
Komŭnŭ David bu so Naioth di Ramah di ka yŭn Jonathan. “Ani mbŭh aku ndai?” ayŭh siken. “Ani sarah ku? Ani sarah mbŭh aku ndai adi bada sama mu an siŭ aku?”
Ahimelech nam, “David inŭh adi siabo tŭtŭd pingubak soldadu adi kaam biyŭn! Ayŭh iban adŭp mai, pingubak bara pingibān mai, ka dog stabi barang naan daya di istana.