“Jadi madin, tuan,” Judah pijuu minyu, “Kambŭi aku pari ka sama ku dŭh taban sude ami ati, ka darŭm-i kiris ayŭh mating sua mari, ayŭh re kabŭs. Asŭng sama ami bisangan di asŭng anak ati; ayŭh mbŭh minyamba ka pinyusah adi re kieh taban ka ayŭh taŭn re bada ayŭh kabŭs.
David ruah di bidapŭd ngga ngara ka nang, “Kambŭi angān mandŭg ka aku keya ka jerā an turung aku, angān dog trima digiti. Sua ngga kieh! Pak kambŭi pinŭtŭn ngan an jua aku ka pinganyu ku, sunggu aku mating ida ida ngga angān, Tapa tayung-babuk ta re puan ka re ngukum angān.”
“Ndŭg ka adŭp jurud ngan, puan kah anak dari ngan, puan kah anak dayung ngan, puan kah sawŭn ngan adi angān rindu, puan kah dingan ngan adi raru rapat ngga angān bisa gŭh darŭm bisukan ngatat angān bada nyambah tapa tapa adi bŭkŭn, adi angān ngga tayung-babuk ngan bŭn nyambah.
Aku ndai simŭnŭ ngga ngatat ngara ka isa-i ngara jadi ndi darŭm pinyirindu. Simŭnŭ gŭh angān ngga ngara bisa batur batur puan ka mirati buang natŭng rusia Tapa, adi taŭn mbŭh adŭp Kristus.
Pak bara daya nang di Saul, “Patut kah Jonathan dog nggen ukum kabŭs? Dŭh ka ayŭh adi bada Israel dapŭd pimanang bās ati? Kieh bipayu ngga adŭn TUHAN ndi sirah ubok-i dŭh gŭh re tikadi so ubak-i. Kayuh adi-i ndai andu ati inŭh so pinurung Tapa.” Jadi bara daya nyiramat Jonathan so ukum kabŭs.
jadi ayŭh nang di David, “Sama ku suba re siŭ kuu. Turung nakit ngga adŭp mu isan isan sipagi; di bisukan di tarun yŭn adi dŭh daya puan ka rŭŭ diginŭ.
Anŭ kah sabab angān bipekat rawan aku? Ndi mating gŭh angān kidaan di aku nang anak adŭp ku mbŭh bipambit ngga David. Mating angān piduri aku ka kidaan di aku nang David, adi ndi so daya ku, madin jiroh aran an siŭ aku, ka anak adŭp ku mbŭh ngatat ayŭh!”