13 “Anŭ mbŭh kraja budo,” Samuel nam. “Kuu dŭh tunda pesan TUHAN adi Tapa mu mbŭh nggen di kuu. Kambŭi kuu tunda, tatu Ayŭh mbŭh bada kuu ngga bara sesang mu mritah Israel adu adu.
Pak ripas David muko ndai pimirang anŭ, pikir-kira atin-i nyirisut ayŭh, ka ayŭh nang di TUHAN, “Aku mbŭh raru bidosa darŭm aku ndai simŭnŭ! Turung apun aku. Aku mbŭh ndai kayuh adi raru budo.”
Ndi naan nabi, Jehu anak Hanani, di ka yŭn raja ka nang di ayŭh, “Patut kah kuu turung daya adi ginaka ka tambit parad ngara adi tiru di TUHAN? Kayuh adi kuu mbŭh ndai mbŭh bada TUHAN baji di kuu.
Pak saba anŭ Hannah dŭh sua. Ayŭh kidaan di banŭh-i, “Kan anak ta ati mbŭh dŭh tia nyisuh, aku re taban ayŭh ka ramin TUHAN, di yŭn-i re rŭŭ sitŭkŭd umbur-i.”
Jadi aku pikir, ‘Daya Philistine re nyerang aku digiti di Gilgal, ka aku mating jugan sadis ngga mite turung so TUHAN.’ Ngapŭi aku takan adŭp ku jugan sadis ati.”
TUHAN nang di Samuel, “Ndŭg sinde kuu re susah pasar Saul? Aku mbŭh tirawan ayŭh jadi raja Israel. Madin di tambit inyo kanā ka di ka Bethlehem, ka yŭn ndi naan daya dŭn Jesse, sabab aku mbŭh mien ndi naan so anak anak dari-i bada jadi raja.”
Saul nam, “Aku mbŭh sarah. Mari, David, anak ku! Aku dŭh re ida ida ngga kuu dinge. Singumi kuu dŭh siŭ aku. Aku mbŭh sawŭ budo! Aku mbŭh ndai kayuh adi raru sipŭ!”