TUHAN Raja re siŭ pinyikabŭs ndŭg situi tui! Ayŭh re ngutos randang batŭh so batŭh barang naan daya, ka kadi mangŭh adi daya-I kinyam di ndi ong ong. Adŭp TUHAN mbŭh minyu!
Pak ngara re ndai di angān anŭ adi ngara ko ndai di Aku, sabab angān mbŭh tung jaku. Ngara re ndai simŭnŭ sabab ngara dŭh puan sianŭ adi bada Aku mandŭg.
Ngara nam, “Kuu dog biranak ka dog nyiran darŭm dosa, ka kuu suba re ngajar kieh?” Ka ngara miratak ukum di tunduh ayŭh da dŭh tia mŭrŭt ramin simayang-Jahudi.
Kan ngara natang ayŭh buang nang kayuh arap pasar ayŭh, ayŭh ngambar kadi dabu so piraka-i ngga matah ka nang di ngara, “Kambŭi angān manyap, adŭp ngan tanggong adŭp ngan! Aku dŭh re tanggong. So madin aku re di ka daya adi dŭh bangsa Jahudi.”
Munos asŭng ku ngga pinyiramah, ngga bakit so daya, ngga kraja-jera, ngga pinyikisiis, ka ngga pinyusah amai Kristus. Amai di tika aku ramah, di tika anŭ gŭh aku dapŭd pinyibake so Kristus.
Sanang inŭh ngara adi tŭtŭd darŭm ngara dog suba, sabab kan ngara manang ngarah pisuba anŭ, ngara re kambat upah-i, anŭ inŭh udip adi sawŭ adi Tapa mbŭh bijanji an nggen di sinadan daya adi rindu di Ayŭh.
Urah-rakah ngan di dupan daya adi dŭh puan Tapa patut raru kana isa kan ngara nyarah angān, nang angān ndai kayuh arap, ngara re ngaku pingandai ngan adi kana ka rasu muji Tapa di Andu-I mandŭg.
Pak sunggu angān patut kinyam sangsara bait kani sitagar pingandai kana ngan, Tapa re mandis ngga angān! Dŭhnyah taru tadŭ tadŭ daya, ka dŭhnyah susah.
Pak nam ngara ngga duduh ngga stabi. Bada pikir-kira atin ngan bisig, isa kan angān dog pimangŭh, ngara adi kinarap urah-rakah ngan adi kana adi tunda Kristus, re mangŭh ngarun kayuh adi adŭp ngara ko nang.