1 Amai Kristus ko jera-birasa darŭm pŭrŭng, angān gŭh dŭh siŭn dŭh an nyibake adŭp ngan ngga pinŭtŭn adi mun jangi; sabab daya adi sangsara darŭm pŭrŭng abah-i tia bidosa.
Ngara re badang ramin ramin mu ka bada bara dayung kiris ukum mu. Aku re bada kuu dŭh tia jadi dayung sundar ka bada kuu dŭh tia nggen pinganggen di bara ambai mu.
isa-i dŭh tia aku adi udip, pak adŭp Kristus udip darŭm aku. Pimudip ku madin inŭh so ka pinyabah ku di Anak Tapa, adi rindu aku ka adi mbŭh kabŭs yŭn ku.
Jadi madin, kasŭk pimakai-basi Tapa, isa kan andu adi arap anŭ mandŭg, angān re tungang rawan serang pinganyu; ka kan ko birawan ndŭg pinŭbŭn-i, angān re babŭ tagap mijog.
Suba pikir kayuh adi mbŭh nyatŭk Ayŭh; munki Ayŭh nyijŭn arap daya adi bidosa di tunduh adŭp-I! Jadi dŭhnyah meh atin ngan jadi ramah buang an ngundur.
Amai Kristus kabŭs ndi sidah yŭn adu adu ngga ngarun daya adi bidosa. Ayŭh dŭh biyŭn sarah pak kabŭs yŭn daya adi sarah, siŭn-I dapŭd nguru angān ka Tapa. Ayŭh dog ukum kabŭs nunda ka gaya pŭrŭng, pak dog kudip nunda ka gaya roh;