Sitika adi bās mun darŭd re miyap so jawin mu. Kuu re pari pijog Ramin Ku, ka darŭm kuu nyandug sikasŭn batuh di yŭn-i, daya re nyirais nang, ‘Sangŭn, sangŭn!’ ”
Jesus nang di ngara, “Mating kah angān basa kayuh adi nang Surat-kudus? ‘Batuh adi tukang ramin taran mbŭh jadi anŭ adi siabo biguna. Ati mbŭh pingandai Tuhan; mbŭh raru sangŭn-i di batŭh ta!’
Simeon nyiberkat ngara ka nang di Mary, sindŭ-I, “Anak ati mbŭh Tapa mien da pirabur ka nyiramat bagŭ daya di Israel. Ayŭh re jadi tandā so Tapa adi bagŭ daya re nyakar,
Ngara nang di dayung anŭ, “Kieh sabah madin, dŭh sabab kuu ko kidaan di kieh, pak sabab adŭp ami mbŭh dingah Ayŭh, ka kieh puan nang Ayŭh taŭn sawŭ Pinyikudip Ong.”
Simayang mite aku dog tak so bara daya adi dŭh sabah di Jesus di Judea, ka isa pinurung adi aku taban ka Jerusalem dog trima bara daya adi Tapa mbŭh mien.
Amai di ngara adi mbŭh manyap, anŭ mbŭh dagŭn madam adi bisa siŭ; pak di ngara adi siramat, anŭ mbŭh dagŭn wangi adi nggen udip. Asi meh garang, daya adi tungang ndai kraja bās anŭ?
Amai adŭp ta ko gŭh budo, dŭh an dingah pinganang, buang sarah. Ata ko jadi urun bagŭ masam pinyiripong ka bagŭ masam pinyiraan. Pimudip ta ko puno ngga dendam ka sina; daya tiru di ata ka ata tiru di daya.
Pinyabah inŭh adi bada Rahab adi dayung sundar dŭh dog siŭ samah ngga ngara adi nyibireu pinganang Tapa, amai ayŭh ko nakit kambat pinyiong pinyiong Israel.
Angān rindu Ayŭh, sunggu angān bŭn kiris Ayŭh; angān sabah di Ayŭh, sunggu tong-i angān dŭh kiris Ayŭh. Jadi angān gaŭn ngga pinyigaŭn adi rabis so tungang manusia kira
Agi gŭh dog nuris sakati darŭm Surat-kudus, “Ati inŭh batuh adi re bada daya sikak, tibande batuh adi re bada ngara rabu.” Ngara sikak sabab ngara dŭh sabah di pinganang anŭ; simŭnŭ inŭh pingatur Tapa di ngara.